Ποιος θυμάται τον Αλφόνς; Κώστας Ακρίβος

Ποιος θυμάται τον Αλφόνς; Κώστας Ακρίβος, Μεταίχμιο


Όταν φωτογράφησα αυτό το βιβλίο, δεν το είχα διαβάσει. Μόνο το είχα ξεφυλλίσει, για λίγο.



Μετά, άρχισα κάποια στιγμή να το διαβάζω στο μαγαζί, μα είδα πως με διέκοπταν συνέχεια. Οπότε, το άφησα, μέχρι να έρθει η στιγμή του.

Η στιγμή αυτή όμως, θα αργούσε πολύ! Το βιβλίο ήταν ήδη δανεικό και πολύ το είχα αργήσει! Χθες το βράδυ το είδα πάλι στην τσάντα που κουβαλάω μαζί μου κάθε μέρα και είπα μέσα μου: "Απόψε θα τα μάθω όλα, Αλφόνς! Οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ!"
Έκλεισα υπολογιστή, πήρα και δυο λευκές σελίδες και ένα στυλό, ξάπλωσα και άρχισα να διαβάζω!
Τι τυρρανία ήταν αυτή; Δεν υπάρχει χειρότερη τιμωρία για μένα, απ' το να διαβάζω ένα βιβλίο και να μην μπορώ να σημειώσω! Θύμωσα με τον εαυτό μου που δεν είχα αξιωθεί να πάω να πάρω ένα δικό μου. Κάποια στιγμή είπα: "Ας τ' αφήσω! Θα τρέξω να πάρω την Δευτέρα και να επιστρέψω αυτό γρήγορα στον κύριο Νίκο!"
Μα, έλα μου, ντε! Μπορούσα να το αφήσω; Δεν μπορούσα! Μ' είχε βάλει για τα καλά ο Κώστας Ακρίβος στα χνάρια του Αλφόνς και τα δικά του και με τίποτα δεν μπορούσα να σταματήσω!
Έφυγε ο άντρας μου για δουλειά, κι εγώ ακόμα διάβαζα.
"Ύστερα, λες κουράζεσαι!" μου είπε μουτρωμένος.
"Το διάβασμα με ξεκουράζει. Το ξέρεις. Διάβαζα για τον Αλφόνς!"
"Ποιος είναι αυτός;"
Σίγουρα το μυαλό του πήγε σε κάποιον φίλο ιντερνετικό.
Έλα μου, ντε! Ποιος ήταν αυτός; Την εποχή που εκείνος βρέθηκε παγωμένος στα χιόνια, εμείς ζούσαμε τον έρωτά μας! Δεν διαβάζαμε εφημερίδες, ούτε τις πουλούσαμε!
Του είπα στα πεταχτά μια περίληψη, ίσα ίσα να τον καλμάρω που το είχα σκάσει για άλλη μια φορά απ' το κρεβάτι μας, είδε πως ο Αλφόνς ήταν ακίνδυνος εχθρός της απουσίας μου, τον ξεπροβόδισα για την δουλειά του, σα βρεγμένη γάτα και συνέχισα το διάβασμα των τελευταίων σελίδων, πιο χαλαρή, πια!
Τα χαρτιά μου γέμιζαν, στρίμωχνα τις σημειώσεις, λες και δεν είχε στη γύρα στοίβες ολόκληρες από χαρτιά άγραφα, να σηκωθώ να πάρω! Σπάστηκα। Τι να λέει; Να διαβάσω ήθελα κι όχι να γράψω!

Τι να λέει;
Σκέτη βάσανος! Αχ, ρε (φιλικότατον), Ακρίβο, τι μου έκανες!Φωτιά στα πατζάκια μου έβαλες! Πού να κοιμηθώ μετά; Είχες ανοίξει τόσα μέτωπα για συζήτηση, ακόμα δεν ξέρω τι να κάνω και από πού ν' αρχίσω!
Σαν αρχή, απόψε, θέλω να "Σ' ευχαριστήσω" που με την πολύχρονη δική σου έρευνα και την απόφασή σου να την κάνεις βιβλίο, εγώ έμαθα σε μια νύχτα τη ζωή ενός σημαντικότατου άντρα και όχι μόνο!
Έχω να σχολιάσω τόσα πολλά γι' αυτό το βιβλίο!
Από πού ν' αρχίσω;
Είμαι αποφασισμένη αυτή τη φορά, την χθεσινή βάσανο των σημειώσεων να την ξεπληρώσω ιντερνετικά, με κάθε λεπτομέρεια!

Να δούμε.Θα τα καταφέρω;