Ποιος θυμάται τον Αλφόνς - Κώστας Ακρίβος - Μεταίχμιο
Άμα ο μπλόγγερ γράψει νούμερα σελίδων, τυχερή θα είσαι! Αλλιώς, σε βλέπω να ξενυχτάς για δεύτερη νύχτα τον Αλφόνς, Κατερίνα Δε.Στα.Πα...!
Πες, πως ξεκινώντας να διαβάζεις, σημείωνες ποιες σελίδες ήθελες να σκανάρεις για να δείξεις στους φίλους σου, μα μετά σε πήρε παραμάζωμα ο Ακρίβος και παραιτήθηκες απ' την ιδέα, γιατί θα "έκλεβες" όλο το βιβλίο και ΣΟΣ, τα πνευματικά δικαιώματα είναι σ' επιφυλακή και καλά κάνουν!
Σελ. τριάντα δύο - Τα λόγια του Κώστα Πατρίκου
Σελ. τριάντα εννιά - σαράντα ένα - ΣΟΣ, θάνατος Αλφόνς
Σελ. σαράντα έξι - Ανάμεσα στους πολλούς και ο δικός μας Αλφόνς". Ο δικός μας...
Σχόλιο: Έγινε!
Σελ. πενήντα πέντε - "αχ αχ αχ. Οι δυο κατσικούλες του. Και στο κάτω μέρος της σελίδας είχε βάλει σε μια σειρά τις οξείες, τις περισπωμένες, τα κόμματα και τα πνεύματα για να τα τοποθετήσουν εκείνοι που θα διάβαζαν το γράμμα του, επειδή ο ίδιος δεν ήξερε πού θα ΄πρεπε να μπουν."
Σχόλιο: Ωραίος! Καλά αυτός! Δικαιολογημένος! Εσύ όμως, που όπου θέλεις τα βάζεις;Κιχ!
Σελ. ογδόντα εννιά- "εγώ συνεχιστής στη γη του Αλφόνς..."
Σχόλιο: ΚΙΧ!
Σελ. εκατό- εκατόν ένα: ΣοΣ, άγαλμα του Μουσείου!
Σελ. εκατόν τέσσερα: Να δεις βικιπαίδεια.
Σελ. εκατόν πόσο; - "Κάθομαι στην παλιά Σώταινα... και πίνω καφέ!" Λόγια Ακρίβου.
Σχόλιο: Να, το και το μαγαζάκι σου, που τότε ήταν του Νίκου, υποθέτω! Πες του όμως πως κάνει μέγα λάθος, όπως τόσοι άλλοι, γιατί το μαγαζάκι της ξακουστής Σώταινας δεν ήταν τα χνάρια σου, αλλά το διπλανό με τα είδη δώρων, το "τυλιξέ το!" Να, τη η διαφήμιση και είναι και καλά παιδιά κι έχουν και πολύ ωραία πράγματα!
Χαρά όμως, να λες: "Να το! Γράφει και για μας! Τώρα καταλαβαίνεις τον Ακρίβο που έγραψε τόσα ονόματα! Τόσον κόσμο ρώτησε ο άνθρωπος! Να μη βγάλει και καμιά υποχρέωση;
Πάμε παρακάτω;
Όχι! Ακόμα και να μην κοιμηθώ πάλι, δεν πρόκειται να τελειώσω με τις σημειώσεις μου!
Καληνύχτα, Αλφόνς! Μόνο εσύ βλέπεις, όχι πως σε θυμάμαι, αλλά πως σε έμαθα, κι ας λείπεις!
Αυτό πρέπει να σου λέει κάτι! Άφησες μεγάλο έργο πίσω σου, κι ακόμα είμαστε στην αρχή! Ο Κώστας Ακρίβος απλά άνοιξε τον δρόμο, κι εσύ μόνο ξέρεις, πόσο δύσκολος ήταν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου