Κι αυτό δεν τ' αφήνω γι' αύριο!
Απ' τις στιγμές που για μένα σήμαιναν πολλά, συν του ότι ο Βασίλης Καουνάς ήταν δίπλα μου και δεν τον είδα!
Αυτά έχει η ζωή. Στο ίδιο έργο θεατές ή όπως ξένοι στην ίδια πόλη.
Η μουσική όμως, ΕΝΩΝΕΙ!
Αν καταφέρω να βρω και τις δικές μου αναμνήσεις, θα τις ενώσω σ' αυτή την ανάρτηση, με την πρώτη ευκαιρία!
Τις βρήκα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου