Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Ο ΘΥΜΟΣ - ΟΙ ΘΥΜΟΙ



Ξημέρωσε Κυριακή, κι ενώ είχα τόσα άλλα θέματα να ανεβάσω, άλλα μου βγήκαν.
Διαπίστωσα ότι είμαι πολύ θυμωμένη. Έτσι έψαξα για την λέξη "θυμός".
Εδώ λέει αυτά:

Ετυμολογία

θυμός < αρχαία ελληνική θυμός Ουσιαστικό θυμός αρσενικό * ισχυρό συναίσθημα δυσαρέσκειας ή και εχθρότητας απέναντι σε κάποιον ή κάτι που μας επηρεάζει αρνητικά και μπορεί να προκαλέσει έντονες και καμιά φορά βίαιες αντιδράσεις και άλλα

Κι εδώ


λέει τις επιπτώσεις που έχει ο θυμός στην υγεία και μου απαγορεύει και να το αντιγράψω!

Πάμε, για να ηρεμήσω.
Τι με θύμωσε;
Με θύμωσε η τηλεόραση.
Είχα κάτι μήνες να δω, σήμερα είδα πολύ και μου έπεσε πολύ βαριά.

Με θύμωσε η πολιτική και οι πολιτικοί.
Εδώ δεν έχει εξηγήσεις. Βλέπε μνημόνιο, εκλογές, πείνα και δυστυχία, συν απαγόρευση του καπνίσματος!"Απαγορεύεται" σου λέει. "Κάνει κακό στην υγεία σου! Κάτσε σπίτι σου και κάπνισε όσο θέλεις Ή... πνίξου!"

Με θύμωσε το πραγματικό "πνίξιμο" ενός συμπολίτη μου.
Αυτή την υγεία που φέρνει η κατάθλιψη, δεν την σκέφτηκε ο προθυπουργός μας;
Μόνο το τσιγάρο τον πείραξε;

Με θύμωσε η πολλή ψευτιά που κυκλοφορεί στα πέριξ. (Γενική είναι.)

Με θύμωσε η κακία κάποιων ανθρώπων σε ιδιαίτερες συζητήσεις μας. Τόση χαρά και ικανοποίηση για την δυστυχία του άλλου, δεν την φανταζόμουνα! Λες και ζούσα σε άλλον πλανήτη!
Μα, είχαν ένα χαμόγελο, ΝΑ!

Πολλά με θύμωσαν αυτή τη βδομάδα, κι εύχομαι να μη ξανάρθει άλλη σαν κι αυτή!

Α! Με θύμωσε προ καιρού και το Φέισμπουκ που διέγραψε την γεμάτη σελίδα μου (5000άτομα + 700 που περιμένανε στην ουρά, παρακαλώ), γιατί λέει πρόσβαλλα με άσεμνο υλικό ή κακόβουλα σχόλια ή παρενόχλησα, ΠΟΙΟΣ; ΕΓΩ!

Ποιος προσβάλλει ποιον, τελικά, δεν ξέρω!

Δε μ' αρέσει όμως ο θυμός και φεύγω απ' αυτόν, το γρηγορότερο!

Αχ, ζωή! Πόσο πολύ σ' αγάπησα, ποτέ δεν θα το μάθεις!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κατερίνα μου,
κι εδώ τα ίδια με τους δικούς μας... μα έχω την επιλογή να πάω σε άλλα χρήσιμα θέματα...
Ακούω σε συναντήσεις, και τους εδώ Ομογενείς πόσο παθιάζονται με τα πολιτικά στην Ελλάδα... και φεύγω μακρύτερα!!!
Αφήστε με με τα δικά μου... λέω, και ξεφεύγω...
Καλός είναι κι θυμός, να ξεθολώνει λίγο η... φορτωμένη μπαταρία του νου...
την καρδιά σου να προσέχεις! και την Κατερίνα μας, την ξέρεις;

Σε φιλώ,
να χαίρεστε το Δημήτρη σας- (μας)
με αγάπη,
Υιώτα και Δημήτρης,
αστοριανή,
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Τι να πρωτοπροσέξω, ρε Γιώτα μου;
Μάλλον θα βάλω σήμα "Προσοχή, ΕΥΘΡΑΣΤΟΝ!"
Ή κάτι με κόκκινο, όπως γίνεται στους σεισμούς με τα σπίτια που δεν πρέπει να κατοικηθούν!
Ε, μα, πια! Με βαρέθηκα! Πότε ο Γιάννης δε μπορεί, πότε ο κ.... τον πονεί!
Είμαι για σέρβις, μα δε ξέρω πότε!
Άντε να δούμε! Ευτυχώς που θύμωσα και ξέσπασα λιγάκι!
Φιλάκια! Εσείς να προσέχετε εκεί! Όσο για τους πολιτικούς και την πολιτική δεν το κατάλαβαν πως δεν είναι στη μόδα πια! Θέλει κότσια, μεράκια και κουπί και λίγοι τό 'χουν. Δυστυχώς!
"Ατάλαντοι" είναι οι περισσότεροι.