Ποιος θυμάται τον Αλφόνς - Κώστας Ακρίβος

Ποιος θυμάται τον Αλφόνς - Κώστας Ακρίβος - Μεταίχμιο

210 Η αίσθηση πως αδίκησε έναν άνθρωπο
216 Ζήλειες Ακρίβου για τόπους Πίνδο, Πήλιο
220 Μέλι κ.λ.π. "Ένα μόνο ήξερα: Η ενασχόλησή μου τόσο καιρό με τον Αλφόνς μού έδωσε να καταλάβω πως για να φτιάξεις ωραίο μέλι, δεν αρκεί οι μέλισσες να βόσκουν σε ωραία άνθη πρέπει να φροντίσεις και η κυψέλη σου να είναι καθαρή."

221 Κορομηλιά. Καρίνα. Σος τέλος σελίδας.

226, 227 Γράμμα του ΠΑΤΕΡΑ του Αλφόνς - ΣΟΣ

228, 229 Απάντηση του ΑΛΦΟΝΣ στο γράμμα του πατέρα του - ΣΟΣ
"Το ίδιο πιστεύω και τώρα. Δηλαδή η ζωή είναι σοφή από μόνη της, έτσι κρατάει τον έναν μακριά απ' τον άλλο."

234 "Έμαθα ένα! Ζωή δεν είναι μονάχα οι εποχές γαλήνης, αλλά κι αυτές όπου ταράσσονται όλα, γνώμες και αξίες. Είμαι γεμάτος χαρά και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας. Εδώ στη Μιτζέλα βρίσκω πολλά δυσάρεστα. Αλλά ψάχνω και βρίσκω και πολλές χαρές..."

235 "ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΟΙ ΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ."
(δικά μου τα κεφαλαία!)

236 "Χαίρομαι εδώ και καιρό την ησυχία το χειμώνα στο Κουλούρι."

236 "Όσο για τον Ηρόδοτο, εγώ δεν θα έβαζα ποτέ κάθε λέξη του στη χρυσή ζυγαριά. Και επειδή αυτός δεν ήταν παρών σε όλα τα συμβάντα που μας εξιστορεί, μάλλον έχει βασιστεί σε μαρτυρίες άλλων."

240 "Στο Πουρί έχω τη φήμη του καλού γουρουνάρη και ότι λύκος δεν πατούσε όσο ήμουνα στη Μιτζέλα."
Αχ! Αυτό το Πουρί!

240 "Αλλά ας μην παινεύομαι άλλο. Υπολογίζω και την ηλικία μου. Θαύματα δεν υπάρχουν, είμαι φθαρμένος." ΣΟΣ

ΣΟΣ 240 σελ. 10-12-78

ΣΟΣ 241 - 242 Λόγια κόρης του Αλφόνς, επιστολή φίλου Αλφόνς
"Για να είμαι ειλικρινής, ρώτησα και έμαθα για σας. Στην αρχή σκέφτηκα ότι μπορεί να θέλετε να βγάλετε χρήματα απ' αυτή την υπόθεση. Όλα να τα περιμένει κανείς στις μέρες μας. Γι' αυτό συνεχίζω να έχω μεγάλο δίλημμα αν πρέπει να σας πω όσα ξέρω ή όχι. Τέλος πάντων, επειδή δεν θέλω να φανώ αγενής, θα πω μονάχα τι θυμάμαι από μια κουβέντα που είχα μαζί του...." κ.λ.π.

ΕΔΩ, δε θέλω να φανώ κι εγώ αγενής... Με μπέρδεψε αυτή η επιστολή. Τ' ομολογώ.

243 "Γιατί, αν θέλετε να ξέρετε, περισσότερο από κάθε άλλο ο Αλφόνς αγαπούσε τη δικαιοσύνη."

244 Αποδείξεις για το ποιος ήταν ο Αλφόνς.
"Μάθαινε, που λέτε, για ένα παιδάκι που είχε πεθάνει στο χωριό; Ήταν ικανός να μείνει χωρίς φαγητό για μέρες.
Άκουγε στο ράδιο για ένα σεισμό με πολλά θύματα; Έμπαινε στη βάρκα και ξανοιγόταν στο πέλαγος με φουρτούνα." κ.λ.π.
(Όλη η ψυχοσύνθεση του Αλφόνς!)

245 "Ο Αλφόνς ήταν, πώς να σας το πω, από άλλο υλικό φτιαγμένος. Σαν χρυσόσκονη και λάσπη μα ζί στον ίδιο τενεκέ.
Νομίζω όμως πως σας είπα αρκετά. Δεν βρίσκετε; Γ.Ν."

Γιατί κύριε Γ.Ν. δεν είπατε περισσότερα; Κρίμα... Τι σας νοιάζει αν ο Ακρίβος βγάλει χρήματα; Για την ψυχή του Αλφόνς θα το κάνατε, στη μνήμη του...

297 "Κοινωνικές υποχρεώσεις, (όχι και τόσο)..."
Τον κάλεσα κι εγώ στα χνάρια...
Ξανά στις σημειώσεις μου, Κώστα Ακρίβο! Το παράπονο, παράπονο!

298 "Δεν είχα τα κότσια να το κάνω μυθιστόρημα..." (Λόγια του συγγραφέα)
Εδώ πάω σε άλλη ανάρτηση, γιατί θέλω να πω τον πόνο μου! Όλα κι όλα!