Άντε να τελειώνουμε!
Κουράστηκα να βλέπω πρόσωπα σκυθρωπά, φοβισμένα και δειλά, για το τι μέτρα θα έρθουν μετά τις εκλογές.
Βαρέθηκα να με θυμούνται άνθρωποι που δεν ήξεραν καν πως υπάρχω, γιατί ζητούν από μένα την ψήφο μου!
Σιχάθηκα να βλέπω ανθρώπους με τσαντάκια, καρτούλες, ονόματα που τρέχουν σαν τρελοί στους δρόμους να μαζέψουν ψήφους για τον ΤΑΔΕ φίλο τους πολιτικό.
Αρνιέμαι να προσβάλλουν την νοημοσύνη μου, λέγοντάς μου τι να ψηφίσω!Έλεος!
Λυπάμαι τόσο τους ίδιους που τρέχουν, όσο και τους πολιτικούς (από όποιο συνδυασμό κι αν είναι), που χάνουν την προσωπικότητά τους, επιτρέποντας στον οποιονδήποτε άνθρωπο ψηφοφόρο φίλο τους να ζητιανεύει ψήφους, χωρίς να μπορεί να πείσει, απλά φαίνεται πόσο ώφελος θα έχει ο ίδιος, αν βγει ο άνθρωπός τους!
Όχι, κύριοι! Δεν είμαι πρόβατο! Κανένας μας δεν είναι πρόβατο! Δεν είπα σε κανέναν σας "Ναι", γιατί δεν μ' αρέσει να κοροϊδεύω και γιατί, ειδικά σ' αυτές τις εκλογές, μετράει η προσωπικότητα και το έργο, αγαπημένοι μου, κύριοι και κυρίες.
Δεν έχω ιδέα απ' αυτές τις εκλογές. Ούτε θέλω να μάθω. Το λέω σε όλους μέχρι τώρα, το γράφω κι εδώ:
"Εκείνη την ώρα πίσω απ' την κάλπη θα δω ονόματα, θα θυμηθώ χαραχτήρες, θα ζυγίσω έργα, παρελθόν και παρόν και βάση αυτών θα ψηφίσω το μέλλον του τόπου μου."
Δεν έχει ευκαιρίες για άλλα "θα", κυρίες και κύριοι!
Μας τελείωσαν!
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου