Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Ποιος θυμάται τον Αλφόνς - Κώστας Ακρίβος

Ποιος θυμάται τον Αλφόνς - Κώστας Ακρίβος - Μεταίχμιο

Αλφόνς, πού σ' άφησα;

Το είδα! Εκεί στα χνάρια μου σ' άφησα!Πού αλλού;

Πάμε Αλφόνς, να σημειώσω μόνο τις σελίδες που θα σημειώσω (κάποια στιγμή) στο δικό μου βιβλίο, γιατί αυτό το άργησα πολύ. Μπορεί να θέλω να γράψω και να σχολιάσω πολλά, μα η δεδομένη εποχή, δεν βοηθάει. Άλλωστε, το βιβλίο κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία!
Εγώ, απλά, θα σημειώσω σελίδες που στάθηκα παραπάνω (εφόσον σημείωσα) και στην πορεία του χρόνου, να είμαι καλά, θα επανέλθω σε σένα, γιατί μπορεί ο Κώστας Ακρίβος να έγραψε ένα πολύ ωραίο βιβλίο, μα το θέμα του είσαι εσύ, οπότε... και παραμένεις εσύ!

Άλυτος γρίφος το πέρασμά σου Αλφόνς απ' αυτή τη ζωή και ειδικά απ' τα μέρη μας. Ο κόσμος είναι τόσο μικρός που τελικά, οι περισσότεροι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας της περιοχής (δηλαδή της Μαγνησίας), μιλάνε για σένα, λες και ήσουνα ο γείτονάς τους! Καθώς διάβασα το βιβλίο και έμαθα για σένα, ρωτάω εκεί στο καφενείο κι όλο και κάποιος κάτι ξέρει να μου πει.

Τι να σου πω; Οι απόψεις του κόσμου δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Όλοι τους έχουν τη δική τους άποψη. Εγώ δεν θα προσπαθήσω να την αλλάξω. Ως τι, άλλωστε; Με ποιο ανθρώπινο δικαίωμα; Εγώ αν στάθηκα σ' αυτό το βιβλίο ήταν, πρώτα η περιέργεια, μετά ιστορία των χναριών σου σ' αυτή τη ζωή και μετά μ' ενδιαφέρει το σκέλος της συγγραφής σου, γιατί για μένα ήσουνα μεγάλος συγγραφέας! Αυτό μου λένε τα ημερολόγιά σου. Μ' άρεσαν τόσα πολλά λόγια σου, φράσεις σου, αλήθειες σου, όπως τις έβλεπες εσύ, όπως θα θέλαμε να τις βλέπουμε όλοι μας, μα δεν προλαβαίνουμε...

Διευκρινίζω λοιπόν: σαν αναγνώστρια ασχολούμαι μ' αυτό το βιβλίο, τον Ακρίβο και σένα!
Βάλε και σαν ερασιτέχνης συγγραφέας που γράφει ημερολόγια.
Βάλε και ως άνθρωπος που με άγγιξαν πράγματα, λόγια και καταστάσεις
και ΠΟΤΕ, σαν ΚΡΙΤΗΣ δικαστηρίου, αν ήσουνα αθώος ή ένοχος
ή σαν Θεός!

Αυτά, για να φύγει η ανάρτηση, για να εξηγηθώ και για να βάλω σε μια σειρά τις δικές μου σκέψεις, όπως τις είχα διαβάζοντας αυτό το πολύ αξιόλογο βιβλίο. Αν είναι όλα γεγονότα ή τέχνη του συγγραφέα στην μυθοπλασία, δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω... Οι πιο μεγάλες αλήθειες, στις μυθοπλασίες γράφονται και τα πιο αληθινά γεγονότα... έχουν και την άλλη όψη. Γι' αυτό...
Έφυγε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: