Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Εις διπλούν

Συχνά με ρωτάνε γιατί δεν είμαι σταθερή σε ένα μπλογκ, γιατί δεν έχω βάση, γιατί, γιατί.
Κατά καιρούς έχω πει πως μ' αρέσει να πηγαίνω σε καθαρές σελίδες, όπως και στα ημερολόγια. Δεν μ' αρέσει να σβήνω τα παλιά, (αυτά με πάνε μπροστά,τα αγαπάω, τα εκτιμάω και τα σέβομαι, γιατί υπήρξαν και είναι στιγμές μου), με κουράζουν οι σταθερές διακοσμήσεις (εδώ στο μαγαζί και τίποτα δεν αφήνω στην ίδια θέση), γι' αυτό, μη με παρεξηγείτε.

Κράτησα βάση εδώ και μήνες "τα χνάρια", πρώτα γιατί δεν ήθελα να πειράξω διακοσμητικά αυτό το μπλογκ και δεύτερον γιατί ήθελα "τα χνάρια" μου να ενώσουν ανθρώπους. Μακρινοί φίλοι έμαθαν τους Βολιώτες, Βολιώτες έμαθαν τους μακρινούς. Πελάτες μου έμαθαν τους πάντες.
Εκεί υπήρχε ελεύθερος χώρος (εδώ κοντεύει να γεμίσει - κι εκεί, κοντά είναι)και χωρέσανε χίλιοι καλοί.
Νομίζω πως έστησα μια γέφυρα, νοητή για σας, μα εμένα όταν με ρωτάνε:
"Τι κάνει η αστοριανή, τι κάνει ο δάσκαλός σου, τι κάνει η κόρη σου" και τόσοι άλλοι, σημαίνει πολλά.

Στο Φέισμπουκ μου είχε γράψει ένας "φίλος" πως εκεί "τρως ότι σου σερβίρουν οι χιλιάδες φίλοι και χάνεσαι και στα μπλογκ ψάχνουν για να σε βρουν, γιατί εσένα θέλουν!"

Δίκιο είχε. Κι εμένα με ψάχνουν πολύ και η πυξίδα μου τους μπερδεύει.Λυπάμαι που δεν έχω τον χρόνο, τις γνώσεις και την υπομονή να την κάνω πιο εύκολη. Τα χνάρια τα βρίσκουν εύκολα οι αρχάριοι και όσοι θέλουν απ' τους πεπειραμένους. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που μ' ενδιέφερε το τι φαίνεται στους άλλους, π.χ. μετρητές, σχόλια, αναγνώστες, κ.λ.π. Δεν με ξεγελάει, ούτε με ενθουσιάζει τίποτα πια απ' αυτά, γιατί πολλά τα θεωρώ ψεύτικα.
Ξεκίνησα τα μπλογκ από ανάγκη εκτόνωσης και επικοινωνίας, η επικοινωνία με έπνιξε και με εγκλώβησε, μα η ανάγκη θα παραμένει πάντα, γιατί παραμένω άνθρωπος με τα δικά μου προβλήματα, ενδιαφέροντα και ανάγκες.
Γι' αυτό, μη ψάχνετε για ιντερνετικές βάσεις, (τις βάσεις τις έχω στη ζωή μου)
παρά μόνο για το θέμα που σας ενδιαφέρει. Ποτέ δεν γράφω ανώνυμα, πάντα υπογράφω όπου σχολιάζω και όπου στεγάζομαι οπότε... μην μπερδεύεστε!
Το να μάθετε πως πέρασα τη μέρα μου, πως νιώθω τώρα που βρέχει δυνατά, και άλλα προσωπικά, νομίζω πως δεν θα χάσετε και τίποτα αν δεν τα βρείτε!
Υπάρχουν τόσα άλλα προβλήματα γύρω μας!
Ωστόσο, όσο χωράει εδώ ακόμα και ότι αφορά "τα χνάρια" και είναι ανακοινώσιμο, θα φροντίζω να το ανεβάζω εδώ και στα χνάρια, για να σας διευκολύνω.
Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Αναρτήθηκε από Κατερίνα Δε.Στα.Πα; στις 1:35 π.μ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

...συμφωνώ και ...προσυπογράφω!!!!!!!!!!!!

κάπως έτσι αισθάνεται και η ...δίχρονη αστοριανή!
Φιλάκια κι αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ