Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Στιγμές φόβου

Έφυγαν...
Στο καλό κι η Παναγιά μαζί τους!

Η πόρτα χτύπησε περίεργα. Φοβήθηκα. Αν δεν άκουγα γνωστή φωνή, δε θα άνοιγα. Τόσα γίνονται και στην πόλη μου.

"Εγώ είμαι κυρά Κατερίνα, άνοιξε!"

Ακόμα πιο φοβισμένη, γνωρίζοντας τη φωνή, άνοιξα. Βλέπεις, μερικά βιβλία που έχουν αληθινές ιστορίες, έχουν και συνέχειες... κι ας μην εκδοθούν ποτέ. Συνεχίζονται στη ζωή και κάποιες σελίδες είναι άδικες, δύσκολες, έως γεμάτες ανθρώπινα λάθη...

Είναι όμως, "λάθη";
Για να τα γράφει Ο Μεγάλος συγγραφέας έτσι, Εκείνος ξέρει!
Εγώ απλά, ξαναβρέθηκα σε μια σελίδα ... και έπραξα όπως νόμιζα εκείνη τη στιγμή.

Με άκουσαν! Χάρηκα! Τώρα ξέρω πως οι ειδικοί θα κάνουν σωστά τη δουλειά τους!
Εγώ απλά, θα έχω το νου μου.
Να δω, πως ήταν όλα απλά και καλύτερα... απ' ότι κατάλαβα.
Αυτό εύχομαι!

Δεν υπάρχουν σχόλια: