Έφυγαν...
Στο καλό κι η Παναγιά μαζί τους!
Η πόρτα χτύπησε περίεργα. Φοβήθηκα. Αν δεν άκουγα γνωστή φωνή, δε θα άνοιγα. Τόσα γίνονται και στην πόλη μου.
"Εγώ είμαι κυρά Κατερίνα, άνοιξε!"
Ακόμα πιο φοβισμένη, γνωρίζοντας τη φωνή, άνοιξα. Βλέπεις, μερικά βιβλία που έχουν αληθινές ιστορίες, έχουν και συνέχειες... κι ας μην εκδοθούν ποτέ. Συνεχίζονται στη ζωή και κάποιες σελίδες είναι άδικες, δύσκολες, έως γεμάτες ανθρώπινα λάθη...
Είναι όμως, "λάθη";
Για να τα γράφει Ο Μεγάλος συγγραφέας έτσι, Εκείνος ξέρει!
Εγώ απλά, ξαναβρέθηκα σε μια σελίδα ... και έπραξα όπως νόμιζα εκείνη τη στιγμή.
Με άκουσαν! Χάρηκα! Τώρα ξέρω πως οι ειδικοί θα κάνουν σωστά τη δουλειά τους!
Εγώ απλά, θα έχω το νου μου.
Να δω, πως ήταν όλα απλά και καλύτερα... απ' ότι κατάλαβα.
Αυτό εύχομαι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου