Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Εκ Βαθέων μου...




Αυτές τις μέρες (χθες και σήμερα), για κάποιον λόγο, θυμήθηκα πολλές φορές την Ιουστίνη και τον μπαμπά της. Σήμερα μάλιστα βρέθηκα τυχαία, σε ένα εκκλησάκι του Αγίου Κυπριανού, ο οποίος με το παλιό ημερολόγιο γιορτάζει αύριο.Έτσι έμαθα πως γιόρταζε η Ιουστίνη μας στις 2 Οκτωβρίου κι εμένα μου ξέφυγε! Μόλις γύρισα απ' το μαγαζί πήγα να της ευχηθώ (πραγματικά κατόπιν εορτής) και εκεί έμαθα τα νέα του μπαμπά της. Πήγε και γύρισε κιόλας Ελλάδα!

Χάρηκα τόσο πολύ που ο "πατερούλης" πήγε κοντά στο "κοριτσάκι" του, όπως γράφει και η ίδια η Ιουστίνη, χάρηκα και συγκινήθηκα τόσο πολύ που το "κοριτσάκι" του πραγματοποίησε το όνειρό του, να επισκεφθεί τους καταρράκτες του Νιαγάρα, που δε φαντάζεστε!Το να "κλέψω" δυο φωτογραφίες απ' "το όνειρο" ήταν το λιγότερο! Εκείνο που ήθελα να "κλέψω" πραγματικά ήταν η μορφή αυτού του ιερέα που απ' την πρώτη στιγμή που μας τον σύστησε η Ιουστίνη, με ενέπνευσε πολύ ώς ιερέας.

Η πρώτη μου σκέψη μόλις τον είδα (και παραμένει, δεν το έχω πει όμως στην Ιουστίνη, ποτέ, απόψε το μαρτυράω) ήταν:
"Ναι, σ' αυτόν τον ιερέα, θα μπορούσα, κάποτε, να εξομολογηθώ!"

Κι απόψε, μόλις είδα την πρώτη φωτογραφία, είπα πάλι το ίδιο! Κι άλλες φορές, πολλές!
Δεν ξέρω γιατί η μορφή του μου το βγάζει έντονα αυτό! Έχω γνωρίσει αρκετούς ιερείς, αυτό το "κλικ", δεν μου έχει προκύψει με κανέναν. Δεν είναι μόνο η ηλικία του. Είναι αυτό το "Άλλο"... (Δεν έχω λέξη).

Κάποτε θα το έγραφα αυτό κι εδώ. Είναι στα πολύ "εκ βαθέων μου" κι όχι γιατί αγαπάω την Ιουστίνη και είναι ο μπαμπάς της! Το ότι είναι μπαμπάς της με χαροποιεί ακόμα πιο πολύ! Λυπήθηκα πραγματικά πολύ που Έφυγε η σύντροφος της ζωής του! Εύχομαι ο Θεός να του δίνει δύναμη, υγεία και ευτυχία μέσα απ' την μονάκριβη κόρη του και την οικογένειά της!

Αυτά! Πολύχρονη και Ευτυχισμένη, Ιουστίνη μου! Πολλά είπα στον αέρα. Κρατάω κι ένα μυστικό, σαν εκείνα που τα ρίχνεις σε μπουκάλι στη θάλασσα και δεν ξέρεις που θα τα βγάλει το κύμα...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...πράγματι, Κατερίνα μου,
αυτή η φωτογραφία του "πατερούλη της Ιουστίνης" με τα νερά του Νιαγάρα να καλπάζουν πίσω και πλάι του, με εκείνη την ήρεμη, κατασταλαγμένη έκφρασή του, είναι ένα ζωντανό πορτρέτο
με χίλιες τόσες λέξεις, με άλλα τόσα συναισθήματα...

Όσο για τα "χρόνια πολλά", πάντα είναι πολύτιμη μια σκέψη, μια επαφή με τις λέξεις πάντα επιθυμητή...
Να είστε καλά, Φίλες αγαπημένες,
Υιώτα,
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, καλή και αγαπημένη, όπως τα λες είναι!
Φιλιά πολλά, καλή μου, που πάντα δίνεις το παρών!
Ξέρω πόσο κοντά μου είσαι, κι εγώ σε (σας) σκέφτομαι πολύ!
Υπομονή και θα τα πούμε μαζεμένα!