Σα να ήμουνα εκεί, ένιωσα βλέποντας αποσπάσματα απ' το βιντεάκι του Εθνικού Κήρυκα απ' την Πολιτιστική Εκδήλωση Εκδήλωση Τών ΑΘΗΝΑΙΩΝ για την Επέτειο Της Μάχης Του Μαραθώνα 2500ΠΧ (ΣΤΑΘΑΚΕΙΟ ΑΣΤΟΡΙΑ ΝΥ) που έγινε στις 26/9/2010!
Μεγάλη η συγκίνηση και το ρίγος, όταν είδα τόσους συγκεντρωμένους Έλληνες μαζί,
όταν άκουσα τον Εθνικό μας Ύμνο,
όταν μεταφέρθηκα νοερά σ' εκείνη την τόσο ζεστή αίθουσα,
όταν άκουσα ανθρώπους να μιλούν με πάθος για την Ιστορία μας και να την καταλαβαίνω πιο εύκολα απ' τα βιβλία,
όταν είδα έστω κι από μακριά το πνευματικό έργο μιας φίλης να παίρνει σάρκα και οστά από δυο ξενητεμένους ταλαντούχους ηθοποιούς,
όταν άκουσα μια τόσο κρίσιμη εποχή για την Ελλάδα, το ξεχασμένο για όλους μας εδώ "Ζήτω η Ελλάδα!",
όταν το χειροκρότημα των ξενητεμένων Ελλήνων εκεί, σκίρτησε την καρδιά μου,
όταν έψαχνα να βρω το κρυμμένο δάκρυ της συγκίνησης της Γιώτας Στρατή, βλέποντας και ξαναβλέποντας το βιντεάκι,
όταν κατάλαβα για άλλη μια φορά πως αυτή η γυναίκα θα έπρεπε μόνο να γράφει για να προσφέρει πολλά περισσότερα στην Ελλάδα,
όταν συνειδητοποίησα πόσο μακριά μου βρίσκεται η Αστόρια,
όταν...
όταν!
Είναι τόσα πολλά!
Υποκλίνομαι σε όλους τους ξενητεμένους Έλληνες, χωρίς ονόματα, χωρίς διακρίσεις. Εύχομαι να συνεχίσουν να έχουν ζωντανή την Ελλάδα μέσα τους, κάνοντας πολλές τέτοιες αξιόλογες εκδηλώσεις και να μας δίνουν τα φώτα τους, έστω κι από κει μακριά, γιατί τα χρειαζόμαστε, ίσως περισσότερο από ποτέ άλλοτε...
Μόνο παίρνοντας φόρα προς τα πίσω... θα πάμε πιο μπροστά. Εκείνοι φαίνεται να το ξέρουν καλά!
H Υπέρτατη Αρετή του Ευρύτου - μερος 1ον
με τούς Αλέξανδρο Μαλαό και Νίκο Καρά, "Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΡΕΤΗ του ΕΥΡΥΤΟΥ" της Γιώτας Στρατή, παίχθηκε στην πολιτιστική εκδήλωση πού διοργάνωσε ο Σύλλογος Αθηναίων
Νέας Υόρκης, "Επινίκεια της Μάχης του Μαραθώνα, 2.500 χρόνια μετά" Κυριακή, Σεπ. 26, 2010, στο Σταθάκειο Κέντρο, 22-51 29 δρόμοι, Αστόρια, ΝΥ
H Υπέρτατη Αρετή του Ευρύτου - μερος 2ον
Απ' τις πρόβες
6 σχόλια:
Κατερίνα μου,
Να, λοιπόν, που μου λες να μη...
Αχ! Κατερίνα μου,
μας δέρνει η ίδια ευαισθησία για τις προσπάθειες του νου και της καρδιάς!
Κάντο μια νέα Ανάρτηση, ξέρεις εσύ τον τρόπο!
Βάλε Τίτλο:
Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ της ... ΑΣΤΟΡΙΑΝΗς!
ΕΙΝΑΙ, πραγματική τούτη η ...απαίτηση, κι ας σου ...λείψει ο ύπνος!
Κατερίνα μου, σ΄ευχαριστούμε ΟΛΟΙ!!!
... μόνο, έτσι για το "ονόρε"... Κήρυκας κι όχι Κυρ...
Ποιος ύπνος, Γιώτα μου; Μόλις τελείωσα την ανάγνωση ενός βιβλίου και ερχόμουνα να κρατήσω σε πρόχειρη ανάρτηση κάποιες πρώτες σκέψεις ή οποίες όμως, αναβάλλονται για πάρτη σου!
Μετά από σας, έκλεισα τον υπολογιστή απόψε! Μιλάμε για τόσο γέμισμα!
Αν δεν ταιριάζαμε, δεν θα συμπεθεριάζαμε, Γιώτα μου!
Δεν κατάλαβα τι μου ζητάς! Αν εννοείς αυτό που κατάλαβα, να ανεβάσω την ανάρτησή μου στο δικό σου μπλογκ, θα πηδήξω απ' το παράθυρο!
Είναι δυνατόν, Γιώτα μου; Η μεγαλοψυχία σου δεν έχει όρια! Με τιμάει τόσο πολύ αυτό που λες, μα ΟΧΙ, δεν θα μπορούσα να το κάνω εγώ η ίδια, ποτέ! Όχι, Γιώτα μου! Οι προβολείς πρέπει να είναι στραμένοι εκεί, στην εκδήλωσή σας και στο έργο σας!
Σαν "και" θεατρική συγγραφέας που είσαι, ξέρεις καλά να δίνεις χειροκρότημα και στα παρασκήνια και στους τεχνικούς, σε καταλαβαίνω και "Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" τόσο πολύ!
Γενικώς, μου έχεις δώσει πολύ αξία και δεν πρέπει! Έλεος!
Άλλωστε, εγώ δεν έκανα τίποτα! Δυο βιαστικές λέξεις έγραψα, κι αυτό λόγω συγκίνησης...
Εγώ σας "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ", Γιώτα μου, με ΠΟΛΛΑ "ΕΥΓΕ"!
Συνεχίστε, όπως πολύ καλά, ΕΚΕΙ, όλοι οι Έλληνες, ξέρετε!
Και για να μη σου χαλάσω το χατήρι, επειδή έτσι κι αλλιώς σου έχω "την γωνιά σου", άντε να το ανεβάσω στο "ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ"!
(Και πολύ μου πέφτει! Δε θέλω να κλέβω απ' την δόξα σου, Γιώτα μου! Είναι όλη δική σου και δική ΣΑΣ! Πες μου ότι με καταλαβαίνεις, γιατί δεν το κάνω...)
Μα πολύ με μπερδεύει αυτή η λέξη! Κήρυκας! Αλλού την είδα με υ-η!
Αύριο οι διορθώσεις!
Πάω για την παραγγελιά και για ύπνο! Πέντε και είκοσι εδώ, το πρωί!
Φιλιά πολλά και συγγνώμη που άργησα να δω το μήνυμά σου!
Ώχ! Χίλια ΣΥΓΓΝΩΜΗ για το ορθογραφικό λάθος! Ήμουνα βέβαιη πως το είχα δει ξανά και το είχα διορθώσει, γιατί το έχω ξανακάνει αυτό το λάθος με τα η του Κήρυκα και νόμισα πως απόψε το λάθος έκανες εσύ, μα, δικαιολογείστε με!
Η συγκίνηση μου μείωσε τα περιθώρια ελέγχου της ορθογραφίας και φταίτε εσείς, γι' αυτό!
Όπως σου είχα πει, απόψε θα έβλεπα τα βιντεάκια λεπτομερώς... και "ΕΙΔΑ" πολύ περισσότερα απ' αυτά ίσως άλλοι είδαν!
Φιλιά! Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια!
...είναι να είσαι αυτή-ός που είσαι! Κατερίνα μου!
μια καρδιά για όλο το κόσμο...
μια αγκαλιά για όλα τα άγρια και τα... ήμερα του κάμπου...
Γι΄αυτό σε συγκινούν όλα αυτά,
γι΄αυτό ψάχνεις για το κρυμμένο δάκρυ...
γι΄αυτό αυτά, μας δένουν...
Ξέσκεπος ...ουρανός εσύ, ανοιχτή θάλασσα εγώ,... και ξέρεις; καλύτερα,
από το να είσαι κρυψίνους, εγωϊστής, πλουσιόπουλος, σπουδαιόπουλος... κι άλλα συγγενικά...
και, ξέρεις;
πολλές και πολλοί
θα επιθυμούσαν να είναι Κατερίνα... ή... Γιώτα...
για να μπορούν ν΄αγκαλιάζουν αυθόρμητα ένα ουρανό πολύ-γλωσσο..., βαρυ-συννεφιασμένο..., μια θάλασσα αφρίζουσα..., βαθειά, απέραντη..., γεννήτρα...,
και να λένε:
..." βρε, τις... αφιλότιμες...
βέλος, κατ΄ευθείαν στη καρδιά, είναι..."
-Καλύτερα έτσι, παρά φαρμάκι που τους τρώει τα ίδια τους τα σωθικά...
Αυτή είναι η Υψίστη Αρετή του πολεμιστή... κι εμείς, τοις κοίνων ρήμασι... πειθόμενες... ταπεινές
ιέρειες στην υψίστη αρετή της Ανθρωπιάς και της Αξιοπρέπειας, της Τέχνης του ν΄αγαπάς γιατί έτσι νοιώθεις... παραμένουμε στις αρχές μας...
Α! να μη σε κουράζω...
Να είσαι καλά, Φίλη μου,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Αχ, μωρέ Γιώτα! Αν κούραζαν αυτά τα λόγια, τότε ποια θα με ξεκούραζαν;
Ουρανός εγώ και θάλασσα εσύ! Τι ωραία που τα λες!
Η γη μας λείπει!
Μ' έκανες και γέλασα!
Αχ, Γιώτα μου! Έχει προβλήματα ο κόσμος! Δεν είμαστε εμείς τα προβλήματά του, ούτε οι εχθροί τους!
Τα φεγγάρια είναι ανάποδα! Ρώτα εμένα που είμαι στον ουρανό και ξέρω!
Καθένας έχει την προσωπικότητά του, Γιώτα μου! Καλώς, κακώς, αυτή είναι!Από μένα δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν. Από σένα πολλά, αλλά αυτό ανήκει στην φυσική ζήλια του ανταγωνισμού, αν την ένιωσες έντονα αυτές τις μέρες, εισπράττοντας σιωπές.Τις ξέρω καλά, κι εγώ αυτές τις σιωπές, αλλά δεν τις καταλαβαίνω.
Για σένα είναι φυσικό! (Εν μέρει!) Σημασία έχει ότι δημιουργείς να το κάνεις πρώτα για δική σου ευχαρίστηση και μετά για τους άλλους. Μετά, αργά ή γρήγορα, έρχεται η δικαίωση για όλα και από όλους!Τότε παίρνεις "το αίμα" σου πίσω...
Φιλιά πολλά, γερές αντοχές, γαλήνια νερά στις θάλασσές σου, Καλές νέες εμπνεύσεις, Γιώτα μου!
Υγ. Τώρα το εμπέδωσα. Εσείς πάτε 7 ώρες μπροστά και μεις πάμε πίσω! Εμ, δεν ήθελε πολύ μυαλό, αλλά...
Ήδη ξημερώνει εκεί!
Εμείς... θα πάμε για ύπνο!
Δημοσίευση σχολίου