Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Μάγια Μποντζώρλου - ΟΝΕΙΡΕΜΑ!

Η Μάγια Μποντζώρλου!
Ο τρόπος που γνωριστήκαμε...
Περνούσα δίπλα της με τον δίσκο...
Με ήξερε και την ήξερα...
Με είχε και την είχα... "ακουστά"!
Τα παράξενα της ζωής!
Πολύ τρυφερή ύπαρξη!
Μου χάρισε και το βιβλίο "Ανθολογίας ΜΗ-ΒΙΑ" που δεν πρόλαβα να διαβάσω, παρά μόνο τα δικά της. (Έχω κάτι στίβες! Να δω, πότε;)
Να παραμείνεις έτσι, Μάγια μου!
Σου εύχομαι, κάθε επιτυχία!








1 σχόλιο:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Η γλυκιά κυρία δίπλα στην Μάγια, αριστερά, είναι η Χαρούλα Φράγκου που και σ' αυτήν η μηχανή μου δεν κατέγραψε τίποτα, ενώ την κράταγα...
Αχ, Χαρούλα μου, κι ακόμα δεν στο είπα!
Ξέρω όμως, πως δεν θα με μαλώσεις!