Μετά τον λόγο πήρε ο Γιάννης Τσίγκρας και πολύ γρήγορα η ποιήτρια Χαρούλα Φράγκου.
Ο Γιάννης σεμνός, ταπεινός, όπως πάντα, ήθελε μόνο ν' ακούει ή να σχολιάζει.
Η Χαρούλα, σταθερή αξία και φίλη απ' τα πρώτα μου βήματα στον κόσμο του βιβλίου και όχι μόνο, με συγκίνησε με τις λέξεις της, ως συνήθως!
Με τον πρόλογό της πήγε να με ... λυγίσει, μα εγώ άντεξα!
Ήταν όπως τα έλεγε...
"...στοίχημα με τον εαυτό μου!"
Μετά απήγγειλε ποιήματά της:
Το ποίημα "Ποίηση" βραβεύτηκε απ' τα βραβεία Γιάννης Φάτσης, περισσότερα εδώ:
Επέμενα και της έδωσα και διάβασε και το εκ βαθέων:
εδώ!
Εγώ στην πορεία διάβασα και τον μικρό κομπάρσο, που τόσο άρεσε και μου το είπαν οι πελάτες σήμερα!
Τέσσερα ποιήματα της Χαρούλας Φράγκου έχουν μελοποιηθεί και έχω αναφερθεί σ' αυτά στην συναυλία με ένα τραγούδι.
Η Χαρούλα Ηλία Φράγκου έχει "πολλά σακκιά στην πλάτη της" και της πρέπει ειδικό αφιέρωμα!
Την Ευχαριστώ "εκ Βαθέων" που με τίμησε με την παρουσία της και που ήταν και είναι δίπλα μου τόσα χρόνια, κι ας μην βλεπόμαστε συχνά!
Η εκτίμηση ήταν και παραμένει αμοιβαία!
Να είναι καλά και να μας αφήνει "εδώ δα..." την καρδιά της!
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου