Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Μόνο μία!

Η Κατερίνα ΔΕ.ΣΤΑ.ΠΑ Θα 'θελα να είμαι δέκα Κατερίνες. Μία να πάει στην θάλασσα για μπάνιο, μία να πάει στο χωριό μου, μία να πάει να καθαρίσει το μαγαζί, μία να ξεβρωμίσει το σπίτι, μία να φροντίσει τον κήπο μου, μία ν' ανεβάσει όλο μου το υλικό στο ίντερνετ, μία να κάνει τηλέφωνα, μία να πάει στην Αθήνα, μία να πάει για ύπνο και άλλα πολ...λά.
Αφού τελικά είμαι μία, ότι κάνω! Θα' ρθει μόνο του...

Δείτε περισσότεραΠριν από 5 λεπτά · ·

5 σχόλια:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη, δε χωράνε, γι' αυτό λίγο ύπνο ακόμα να πάρω δυνάμεις και ότι μπορέσω μετά.Έτσι κι αλλιώς, το κορμί αποφασίζει, αυτό είναι το γαιδούρι και διαμαρτύρεται εντόνως!
Βρέχει! Οπότε... εκτός η θάλασσα και ο κήπος!
Ώ! Θεέ!Μ' αρέσει να κοιμάμαι με βροχή!

Ανώνυμος είπε...

... με βροχή ή δίχως βροχή...
κι εγώ πρέπει να συμπληρώνω ώρες και ώρες...
¨Εμαθα ότι η πρώτη σας ποιητικο-λογοτεχνική εκδήλωση πήγε πολύ καλά!!!
Άρα, ο Ύπνος, έχει κι αυτός τα δικαιώματά του!

Εμείς, εδώ είμαστε, Κατερίνα μου,
εκτός και κερδίσουμε το Λαχείο, και θα μας δεις στη Πόρτα σου... ν' αφήσουμε τ' αχνα...ράκια μας!
Σε φιλούμε,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, έψαχνα το μήνυμά σου και πέταξε!
Το αντέγραψα:
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μόνο μία!":

... με βροχή ή δίχως βροχή...
κι εγώ πρέπει να συμπληρώνω ώρες και ώρες...
¨Εμαθα ότι η πρώτη σας ποιητικο-λογοτεχνική εκδήλωση πήγε πολύ καλά!!!
Άρα, ο Ύπνος, έχει κι αυτός τα δικαιώματά του!

Εμείς, εδώ είμαστε, Κατερίνα μου,
εκτός και κερδίσουμε το Λαχείο, και θα μας δεις στη Πόρτα σου... ν' αφήσουμε τ' αχνα...ράκια μας!
Σε φιλούμε,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Υιώτα

Άντε, ντε! Έλα πριν το ... πουλήσω! Τα έφτυσα! Θέλω να ζήσω κι αυτό θέλει χέρια και πόδια κι εγώ δεν έχω!Μόνο κέφι έχω, αλλά μάλλον δεν φτάνει!
Γέρασα, Γιώτα!
Ναι, πήγε περισσότερο καλά απ' όσο περίμενα!
(Δεν μιλάμε για εισπράξεις! Κερνούσα!)Ήρθαν άνθρωποι που δεν περίμενα, δεν τολμούσα και να καλέσω φίλους και συγγενείς, γιατί φοβόμουνα πως δεν θα χωράμε, δεν ήξερα τι θα αντιμετωπίσω και έμεινα έκπληκτη!
Θα τα πω όμως, σιγά σιγά.
Κοιμήθηκα, Γιώτα μου, το είχα μεγάλη ανάγκη. Μετά έτρεχα, ότι πρόλαβα. Τώρα πια, δίνω προτεραιότητες. Δε βγαίνει αλλιώς.
Μακάρι να κερδίσεις το λαχείο, να βοηθήσεις και μένα! Διακοπές θα πάμε στο χωριό! Σιγά μη κάτσω να δουλεύω όλη μέρα! Όσο για παρουσίαση θα σου κάνω και χωρίς λαχείο, βρε χαζό!
Φιλάκια! Τα λέμε!

Ανώνυμος είπε...

...τι νόμιζες????????
...για να φας "ψάρι"= χαρά, επιτυχία, φιλία... ΄ρέπει να ...βρέξεις τα πόδια σου!
Η πρώτη "βουτιά=επαφή" με το βάθος... με το "ΦΩΣ"...κι έχει πολύ σκοτάδι ακόμη!
Σε συγχαίρω, σας συγχαίρω όλους!, ακόμη και τους ...περίεργους που πέρασαν απ΄έξω...
ναι, σήμερα, καλό καιλοκαίρι, επίσημα,
Δική σου,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Βρεγμένη ως το κόκαλο, μια ζωή, Γιώτα μου!
Σε τα μένα, τα λες;
Κι εμένα οι περαστικοί που κάθονταν, μ' άρεσε!
Κάποιοι έκαναν και διάλογο κιόλας!
Αυτό ήταν!Το αυθόρμητο! Το αληθινό και όχι στημένο!
Τα λέμε! Κάτσε τώρα ν' αρχίσω να ανεβάζω ποιήματα, γιατί ήδη έχω εκτεθεί!