Κλεμμένο (μισό) ηλί!

ΥΛΗ, ΥΛΗ (λαμά σαβαχθανί...)*

Μια που έχουμε τη δυνατότητα να βγαίνουμε στην πολυκοσμία/ερημιά (διαλέξτε) του διαδικτύου και να γαβγίζουμε τον πόνο μας,

μήπως και μας ακούσει κανένα ευαίσθητο αυτί και συγκινηθεί

και μήπως και συγκινηθεί και αποφασίσει

και μήπως και αποφασίσει και πράξει…
και, επίσης, μια και πρώτα ο μαθητής…

…ας αναρωτηθούμε:

Πόσο δύσκολο είναι να ανακοινώσει το Υπουργείο

την εξεταστέα ύλη του μαθήματος της λογοτεχνίας

για τις πανελλαδικές του 2010-2011 πριν τον Οκτώβρη;

[πέρυσι την ανακοίνωσε αρχές Οκτώβρη!!]

Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο η ύλη αλλάζει
και με δεδομένο ότι δεν αρχίζουν να προετοιμάζονται οι υποψήφιοι από τον Οκτώβρη,
αλλά και με δεδομένο ότι και οι έρμοι καθηγητές θα μπορούσαν, αν ήξεραν την ύλη, το καλοκαίρι να έκαναν τον προγραμματισμό τους πληρέστερα κι αποτελεσματικότερα,
με δεδομένο, επίσης, ότι δεν απαιτείται καμία απολύτως προϋπόθεση για να ορισθεί η ύλη,
με δεδομένο, τέλος, ότι πριν κάποια χρονάκια το είχε καταφέρει και το είχε πετύχει αυτό το Υπουργείο…

...τότε;; Γιατί;

Μας ακούει κανείς;

* «Ηλί, ηλί, λαμά σαβαχθανί», δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση: «Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;». Αν και, προτού αισθανθούμε εγκατελειμμένοι και απελπιστούμε, ας το δούμε λίγο πιο αισιόδοξα και πιο μουσικά: Jaques Brel: « Ne me quitte pas » (=Μη μ’ εγκαταλείπεις) Παλιό αλλά κλασικό.