Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΑΙΜΑ



ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ

ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΑΙΜΑ

Εκδόσεις Δ.Θ.Ε.Λ. 2010 Νέα Υόρκη










Το όνειρο του κάθε ποιητή και συγγραφέα είναι να δει τις λέξεις του τυπωμένες στο χαρτί!
Πόσο μάλλον όταν αυτές οι λέξεις έχουν γραφτεί πραγματικά με αίμα σε δύσκολες στιγμές σε ένα μικρό μικρό χαρτάκι...

Η Γιώτα Στρατή γιορτάζει και συμμετέχω στην χαρά της, όχι μόνο γιατί την αγαπάω, αλλά και γιατί το αξίζει!
Εύχομαι "Καλά Ταξίδια" στο νέο ποιητικό της πόνημα και "Καλή Επιτυχία" στην εκδήλωση που είναι ειδικά τιμητική για κείνη και το λογοτεχνικό έργο της.
Νοερά θα είμαι εκεί!

"ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ", Γιώτα μου κι από δω και πέρα, μόνο χαρές!
Να χαίρεσαι τον Δημήτρη σου και όλη την οικογένειά σου!
Κι εκείνοι, με την σειρά τους, να είναι γεροί κι ευτυχισμένοι, να σε χαίρονται και να καμαρώνουν για σένα, όπως κι εμείς οι φίλοι σου!

Υγ. Περισσότερα στην σελίδα της Γιώτας, έως ότου εγώ τα βρω με τον χρόνο μου....

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν οι ευχές έρχονται μέσα από καρδιά αγνή, όπως η δική σου,
Κατερίνα μου αγαπημένη,
ΟΛΑ πάνε καλά!
Έστω κι ¨ενας να είναι ο φίλος σου, νιώθεις πλήρης!
Σ' ευχαριστώ που είσαι φίλη μου.
Όπως κι εγώ,
Υιώτα,
αστοριανή,
ΝΥ

Τα χνάρια είπε...

Όλοι έτσι πιστεύω πως νιώθουν, Γιώτα μου! Δεν νομίζω πως η χαρά του καθενός μας είναι η δυστυχία του άλλου! Όλοι μας θέλουμε να είναι ευτυχισμένοι όλοι οι γύρω μας (εκεί γινόμαστε λίγο εγωιστές, γιατί νιαζόμαστε πιο πολύ για τους φίλους μας), για να είμαστε κι εμείς. Σίγουρα πασχίζουμε και για την δική μας την ευτυχία και τα όνειρα, αλλά δεν μας φταίνε οι άλλοι αν (τυχόν) δεν είμαστε, ούτε αν δεν εκπληρώνονται τα δικά μας όνειρα. Ίσως δεν το προσπαθήσαμε πολύ, ίσως να μην ήταν γραμμένο.
Εγώ έτσι τα βλέπω τα πράγματα, γι' αυτό και ποτέ μου - πραγματικά - δεν ζήλεψα με την κακιά έννοια, κανέναν!
Πόσο μάλλον εσένα που μ' "αγγίζεις", όχι μόνο και με την πένα σου!
Φιλάκια, Γιώτα μου!
Τώρα ήρθα, κουρασμένη, ως συνήθως.
Πάντα χαρές, Γιώτα μου! Τις αξίζεις, γιατί όπως λες, έφτασες να γράψεις και με αίμα!
Καλύτερα ο άνθρωπος να μην φτάνει ως εκεί, για να αναγνωριστεί η αξία του! Μακάρι, όλοι οι άνθρωποι να επιβραβεύονται "πριν εορτής"...
Πλήρης είσαι από μόνη σου, Γιώτα μου!
Μην το ψάχνεις! Η οικογένειά σου και όλα τα γραπτά σου, το μαρτυρούν!