Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Χελιδόνα και χελιδονάκια στην στάση



Τα συνάντησα στην στάση για Αθήνα.
Μου "έκλεψαν" τον μετρημένο χρόνο, μα με γέμισαν ελπίδα!
Τα χελιδονάκια μου... μας!

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...κάποτε, χρόνια πριν, έτσι τα πίστευα κι εγώ!τότε με μια απλή φωτογραφική μηχανή...
Δεν τα είδα "καθαρά", όμως,
Υιώτα
ΝΥ

Τα χνάρια είπε...

Τώρα δεν το πιστεύεις ότι τα χελιδονάκια είναι ελπίδα, Γιώτα μου;