Τι να πω εγώ, για τον Γεώργιο Ζαχαρόπουλο;
Τα λέει μόνος του, τόσο ωραία!
Υπήρξε "ο ήχος" της βραδιάς!
Έγραψε κι ένα ποίημα για τα χνάρια, κι ένα για τον πατέρα, μα περιμένω να τα καθαρογράψει!
Θα έχουμε να λέμε, για το ταλέντο του!
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
2 σχόλια:
Ο κύριος δίπλα στο 16 βίντεο είναι ο ποιητής Διακογιάννης Σπύρος, ο οποίος δεν είχε μαζί του ποίημα, μας είπε δυο λόγια, μα η κάρτα της μηχανής μου αδυνατούσε να τα συγκρατήσει όλα.
Ελπίζω στο μέλλον για δική του ανάρτηση!
Συγγνώμη, Διακογιάννης Δημήτρης!
Δημοσίευση σχολίου