Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Κι άλλο ξύπνημα αναμνήσεων



Στο παλιό στο σπίτι στο χωριό, είχε η μάννα και μπλε φούσκες που τύλιγαν τις κορομηλιές, ακόμα και πλάκες απ' την σκεπή, όπως και πολλών ειδών κολοκύθες.
Τώρα, δεν έχω, γι' αυτό τις έκλεψα απ' την γλαρένια μου, για να καλύψω τα κενά μου...




2 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΧΑΛΑΛΙ ΣΟΥ και ΑΞΙΖΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Τα χνάρια είπε...

Ευχαριστώ, γλαρένια μου! Μακάρι να είναι έτσι... και να αξίζω κάτι κι εγώ! Έχω ανάγκη από κάτι τέτοιες τονωτικές ενέσεις...
Φιλάκια και να είσαι πάντα καλά! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!