Με αφορμή ένα σχόλιο εκεί, είδα στα γρήγορα στιγμές απ' την ιντερνετική ζωή μου.
Συγκινήθηκα.
Ναι, φίλε μου! Έτσι ξεκίνησα... κι ακόμα πάω.
Αν ήξερα, ναι, θα έκανα γενέθλια στα χνάρια, αν και για μένα... η δεύτερη εκδήλωση, κάπου εκεί ανήκε μέσα μου. Στα πενήντα και στο ερώτημα "παρά πόσο;"
Δεν είπα όμως τίποτα, ούτε στην οικογένεια. Αυτή τη βραδιά την χάριζα σε μένα, γι' αυτό και κάλεσα κάποιους σημαντικούς για μένα ανθρώπους. (Όσους πρόλαβα να βρω και να ειδοποιήσω).
Τέλος πάντων, ας μην το αναπτύξω. Κρατάω εδώ το παλιό μου βιντεάκι.
Να είμαστε καλά και να μπορούμε να γυρίζουμε εμείς οι ίδιοι στο παρελθόν. Να μην το κοιτάζουν άλλοι... αντί για μας, ενώ λείπουμε...
2 σχόλια:
"Να είμαστε καλά και να μπορούμε να γυρίζουμε εμείς οι ίδιοι στο παρελθόν."
ΣΟΦΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ!!!
Είναι η ζωή και οι εμπειρίες μας.
ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ (σου είχα αφήσει ευχές) ΥΓΙΗΣ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ, ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗ και ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ!!!
Να χαίρεσαι την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ σου, όσους και ό,τι αγαπάς
ΠΟΛΥΧΡΟΝΟ το ΜΠΛΟΓΚ σου!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δεν ξέρω αν είναι σοφή, γλαρένια μου, ξέρω ότι την λέω πολύ συχνά εδώ και χρόνια στην οικογένεια, όταν με κατηγορούν για το ίντερνετ και τους λέω... πως, αν κάποτε λείψω, εκεί μέσα θα βρουν πολλά απ' "τα χασομέρια" μου.
Εγώ δεν προλαβαίνω να τα δω. Κι αυτή θα βρει (η οικογένεια), όσα προλάβει ή όσα τους βγάλει ο γκούγκλης... τυχαία!
Τώρα διάβασα τις ευχές σου! Ευχαριστώ, για όλες!
Αυτό το πανέμορφη λίγο μου κλωτσάει... αλλά τέλος πάντων! Πάντως, όταν με βλέπουν στον δρόμο με τον δίσκο, κάποιοι κύριοι σταματάνε, κάτι λένε, πατάνε και καμιά κόρνα, ανεβαίνει και λίγο το ηθικό!
Αχ, βρε γλαρένια μου! Το ζόρι, βγάζει ζόρι! Άσε τι φαίνεται! Εδώ, σαράβαλο! Πονάνε όλα! Εμ, τι νόμιζες; Μόνα τους έρχονται τα πενήντα;
Άμα είσαι και πολύ δουλεμένη, βαράς και μπιέλες!
Άκου έκφραση συγγραφέως! Την τύφλα μου!
Εύχομαι εσύ όλα καλά, καθότι και πολύτεκνη!
Γλαρένια, αυτό το μπλογκ πάει με το μαγαζί....
Όσο κρατήσει...
θα δείξει!
Δημοσίευση σχολίου