Κι επειδή τα νέα τρέχουν και εγώ δεν προλαβαίνω να σας ενημερώσω, επιβάλλεται να σας πω απόψε πως από αύριο τα χνάρια θα διαθέτουν για τους πελάτες τους Δανειστική Βιβλιοθήκη. Τα θεμέλια μπήκαν σήμερα, απομένει μια καλύτερη έκθεση και η αγάπη σας για το βιβλίο. Τίποτ' άλλο!
8 σχόλια:
Φωτογραφίες θυμήθηκα να βγάλω όταν έφευγα, αλλά δεν πειράζει!Το νόημα είναι το ίδιο!
Καλορίζικη!!!!!!!!!!!!!!!!
Να ρθω για... βιβλιοθηκάριος;
Φαντάζομαι ότι θα πρέπει να κρατάς και αρχείο, η δεν θα τα παίρνουν μαζί τους;
κι όταν...λείπεις; ποιος θα τα ...φυλάει;
έχω...πολλές ερωτήσεις, ε, και ξέρω, δεν έχεις καιρό... μα πώς θα σου ευχηθώ, έτσι στα...κρύα!!
Σ¨αγαπώ για όλα σου, Κατερινάκι μου, να είσαι καλά!
Σε λίγο, σε βλέπω να φτιάχνεις και ...γλυκά κουλουράκια σαν την αλφα-βήτα και τρώγοντας και ...διαβάζοντας...
(έ! είχα κι εγώ μια... έμπνευση, μη με δέρνεις!)
Υιώτα
Και βέβαια θα τα παίρνουν μαζί τους, Γιώτα! Αν κάθονται και διαβάζουν εκεί, δεν θα πρέπει να κλείνω καθόλου!
θα σου γράψω στα πεταχτά ότι:
Έκανα πολλά όνειρα (και κάνω ακόμα)γι' αυτό το μαγαζί που ήρθε τόσο απρόσμενα στη ζωή μου.
Δίνω και την ψυχή μου γι' αυτό. Έχω παραμελήσει τα πάντα γι' αυτό, κι ας μην έχω πληρωθεί ακόμα, ούτε μια ώρα για τον κόπο μου!
Κάποιοι λένε πως κάνω κέφι μου και τρέλα μου.
Σε κάποιους αρέσει πολύ (η τρέλα μου), κάποιοι την σνομπάρουν, αλλά περνάνε κι από κει, έστω για έλεγχο...
Το θέμα είναι πως το οικονομικό είναι μέγα πρόβλημα (έπεσα πάνω και σε δύσκολες εποχές - βάλε και την απαγόρευση καπνίσματος εκτός απ' τα οικονομικά μέτρα)και δεν μπορώ να ξανοιχτώ σε ανακαινήσεις κ.λ.π.
Πετάω μόνο πότε πότε κάποιες δικές μου πινελιές, ίσα ίσα να μην κουράζεται το μάτι στα ίδια και στα ίδια.
Αν σκεφτείς πως δεν έχω βάλει ούτε καρφί ακόμα... λόγω του ότι σεβάστηκα πολύ τη μνήμη του Νίκου και των παλιών πελατών, σκέψου πόσο πιέζομαι ακόμα.
Θα ήθελα μια αλλιώτικη Βιβλιοθήκη, μα επειδή τα όνειρα αργούν πολύ, αρκέστηκα σ' αυτά τα ραφάκια, αν και δεν τα χωράνε! Θα κάνω και επέκταση, όπως φαίνεται.
Σίγουρα θέλει οργάνωση ο δανεισμός, καρτέλες, κ.λ.π. μα σιγά σιγά, αν και σήμερα έδωσα το πρώτο!
Ποιο άλλο;
Η μάννα έκανε το ξεκίνημα, ψυχολόγος η κοπέλα που το ήθελε!
Συγκινήθηκα. Τι να λέει; Ένα είχα, πέταξε κι αυτό!
Ο Παναγιώτης ήθελε ένα που να μιλάει για τη γυναίκα!
"Όλα για τις γυναίκες, γράφουν!" του είπα.
Θα μου πει, λέει, προσεχώς ποιο θέλει!
Κάποιοι παππούδες λένε δεν βλέπουνε ούτε εφημερίδα να διαβάσουνε, εκτός αν τους τα διηγηθώ εγώ!
Κάποιοι θα πάρουν για τις γυναίκες τους ή παιδιά και εγγόνια τους.
Ένας καλός και αγαπημένος φίλος μου χάρισε ένα βιβλίο, κάνοντας ποδαρικό στην Βιβλιοθήκη μου!
με λίγα λόγια, γουστάρω, Γιώτα μου!
Δε δέρνω, Γιώτα μου! Σ' αγαπάω και Ευχαριστώ για όλα!
Κάτσε να μπω σε μια τάξη (αμάν και ποτέ δεν έρχεται!) και μετά θα κάνω στην τζαμαρία μου καθημερινή προβολή σε διαφορετικό ποιητή ή συγγραφέα. Ή, ανά βδομάδα. θα δω.
Εννοείται πως μέσα είσαι κι εσύ και τα βιβλία σου!Κι όχι γιατί είσαι φίλη, βεβαίως, βεβαίως, αλλά γιατί το αξίζεις!
Μπορεί και να κλέψουν ή να χαθούν, εν γνώση μου... μα δε γίνεται κι αλλιώς. Τα βιβλία δεν φυλακίζονται. Ελπίζω να σεβαστούν μόνο την κίνησή μου, γιατί αλλιώς θα μετανιώσω που δεν τα έστειλα στην Βιβλιοθήκη Ζαγοράς, όπως έκανα πάντα.
Πολλά είπα. Φιλάκια! Τα λέμε πάλι το βράδυ. Τα είπα όλα αυτά,περισσότερο για να μείνουν και κάπου γραμμένα, γιατί δεν προλαβαίνω να γράψω πια ότι σκέφτομαι ή μου συνβαίνει.
Σ' ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία!
Κουλουράκια όχι, μα κάτι άλλο θα βρω παραπλήσιο που να τρώγεται!
Ανακαίνιση
συμβαίνει
Άμα βιάζεσαι...
Πανέμορφο είναι Κατερίνα μου, καλορίζικο και καλές δουλειές σου εύχομαι να έχεις. Είδα και το βίντεο "tora ta xnaria". Οι ζωγραφιές, τα λουλούδια, τα βιβλία, όλα προσδίδουν την αίγλη της προσωπικής σου παρουσίας.
Φιλιά
Να είσαι καλά, Λίτσα μου, κι εσύ ότι επιθυμείς! Το βιντεάκι είναι πολύ παλιό! Ού, άλλαξε τόσες φορές από τότε! Το παράθυρο, τα λουλούδια στα βάζα, τα χρώματα, ακόμα και τα τραπέζια, βόλτες τα κάνω!
Πλάκα έχω... Τι να κάνω ρε (φιλικότατον) Λιτσάκι;
Τώρα έχω και μια κολοκύθα, δώρο του αδελφού μου! Μόνο που δεν πρόλαβα να τη ζωγραφίσω!
Φιλιά κ από μένα, πολλά!
Ξανθούλα μου!
...αν αρχίσεις με την...κολοκύθα, θα βρεις φωτογραφίες από τα... κολοκυθολούλουδά μου! (..πέρασε και την 5-σύλλαβη: μουστουκούλουρου, δάσκαλε!)... χρυσάφι ατόφιο στα χέρια σου, στα μάτια σου και τη καρδιά σου! Μου αρέσει η πρόσοψη του "Χνάρια" κι ο Δημήτρης ρωτάει: αν είναι οι...πατούσες... δικές σου!!!!!!!!!!
Επ΄ευκαιρία, ένα αγγούρι έχει βγει σα... πατούσα... θα σου στείλω δείγμα!!!
όπως και το ραδίκι, από πρόπερσι, έχει βγει πιο ψηλό!!! θυμάσαι; κάνε κι εσύ ΛΙΓΟ υπομονή!
σε φιλώ, χαιρετισμούς στους ...αναγνώστες,
Καλή αρχή,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Γιώτα μου, μου θύμησες ξεχασμένη ύλη! Υπομονή! Θα σου λυθούν οι απορίες για τις πατούσες!
Ο Πανάγος μου έφερε 9 μεγάλες κολοκύθες! Κράτησα τη μία και τις άλλες τις πήγα στο χωριό, για να τις ζωγραφίσω (μα, τι ζωγράφος, πια! Μπογιατζής, αλλά αυτό διαθέτουμε, δυστυχώς!) όταν θα έχω χρόνο, κάποτε...
Κράτα δείγμα! Φωτογράφισέ της!
Η πρόσοψη δυστυχώς άλλαξε και μέρα και νύχτα, λόγω καπνιστών... Τα λουλούδια μου... όλο και πιο πέρα πάνε. Μόνο στα ψηλά μπορώ να επεκταθώ, πια!
Τα λέμε, καθότι η οικογένεια στο πόδι και με γυρεύει!
Δημοσίευση σχολίου