Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται. Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας. Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε. Κι ακούμπησε την καρδιά μας.
...Κατερίνα μου, με πρόφτασε η Γλαρένια... και, ναί, "ασκληπιός" λέγεται ή και αστεράκι... κάνει κάπου 5 χρόνια ν’ ανθίσει, μα είναι πανέμορφο!
το άλλο, το μώβ, υπάρχει και σε ροζ, λευκό, σπάνιο πορτοκαλί... εδώ το λένε " μόρνινγ γκλόρυ,"... ετήσιο, οι σπόροι του βγαίνουν πάλι μόνοι τους, την επομενη χρονια... θα τα πούμε, μα η ΓΛΑΡΕΝΙΑ ΔΕΝ μου απήντησε για το αφρικανικο ρολόι!!!
κι έχ ουμε κάμποσα θέματα να λέμε... τώρα να τελειώνω με την εκδήλωση... πάντα με την αγάπη μου, Υιώτα, ΝΥ
Φοβιτσιάρα, γλαρένια μου! Έλα και θα σε πάω βόλτα με το μηχανάκι μου! Θα το ξαναπάρω για πάρτη σου! Ξέρεις! Πατάω και τα πόδια κάτω, άμα λάχει! Δεν τρέχει πολύ, παρόλο που εγώ κόντεψα να σκοτωθώ!
Γλαρένια μου, οι συγκινήσεις ήταν αμοιβαίες! Εσύ ξεκίνησες πρώτη! Σε σένα τα μπράβο! Άνθισε και κάτι άλλο στον κήπο μου, μα δεν πρόλαβα να το φωτογραφήσω για να στο δείξω. Αύριο. Κι αυτό δικό σου είναι. Για την Γιώτα θα βρω κάτι άλλο. Άλλωστε περιμένω τα της εκδήλωσης!
Αμάν, ρε Γιώτα! Περιμένω ντοκουμέντα, τίποτα εσύ! Τι κάθεσαι και μιλάς για λουλούδια! Δείξε μας τι έγινε με τα δικά σου πνευματικά λουλούδια και μετά συζητάμε για τα άλλα!
Το ρολογάκι εγώ δεν το ήξερα! Δεν το έχω δει στον Βόλο. Από σας το έμαθα! Κανονείστε, όταν ξαναγίνω κοικοκυρά, θέλω σπόρια! Τώρα προλαβαίνω να ποτίσω, ούτε αυτά που υπάρχουν!
Γιώτα, εγώ θα το λέω κεράκι της Ελπίδας! Τελείωσε! Πέντε χρόνια; Να το είχα άραγε πέντε χρόνια; Ίσως και πολύ παραπάνω. Δεν θυμάμαι και καλά.
Φιλάκια και στις δυο σας! Γιώτα, έργα θέλω! Εσένα περιμένω για να απουσιάσω και λίγο απ' το ίντερνετ. Έχω πολλές εκρεμότητες... Είπαμε!
5 σχόλια:
Mε ΚΑΤΑΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ σήμερα και Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!
Απολαυστική και απογειωτική η βόλτα... αρκεί που δεν είμαι συνεπιβάτις
:-))))
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
...Κατερίνα μου,
με πρόφτασε η Γλαρένια... και, ναί, "ασκληπιός" λέγεται ή και αστεράκι...
κάνει κάπου 5 χρόνια ν’ ανθίσει, μα είναι πανέμορφο!
το άλλο, το μώβ, υπάρχει και σε ροζ, λευκό, σπάνιο πορτοκαλί... εδώ το λένε " μόρνινγ γκλόρυ,"... ετήσιο, οι σπόροι του βγαίνουν πάλι μόνοι τους, την επομενη χρονια...
θα τα πούμε, μα η ΓΛΑΡΕΝΙΑ ΔΕΝ μου απήντησε για το αφρικανικο ρολόι!!!
κι έχ ουμε κάμποσα θέματα να λέμε...
τώρα να τελειώνω με την εκδήλωση...
πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα, ΝΥ
Φοβιτσιάρα, γλαρένια μου! Έλα και θα σε πάω βόλτα με το μηχανάκι μου! Θα το ξαναπάρω για πάρτη σου!
Ξέρεις! Πατάω και τα πόδια κάτω, άμα λάχει! Δεν τρέχει πολύ, παρόλο που εγώ κόντεψα να σκοτωθώ!
Γλαρένια μου, οι συγκινήσεις ήταν αμοιβαίες! Εσύ ξεκίνησες πρώτη! Σε σένα τα μπράβο! Άνθισε και κάτι άλλο στον κήπο μου, μα δεν πρόλαβα να το φωτογραφήσω για να στο δείξω. Αύριο. Κι αυτό δικό σου είναι. Για την Γιώτα θα βρω κάτι άλλο. Άλλωστε περιμένω τα της εκδήλωσης!
Αμάν, ρε Γιώτα! Περιμένω ντοκουμέντα, τίποτα εσύ! Τι κάθεσαι και μιλάς για λουλούδια! Δείξε μας τι έγινε με τα δικά σου πνευματικά λουλούδια και μετά συζητάμε για τα άλλα!
Το ρολογάκι εγώ δεν το ήξερα! Δεν το έχω δει στον Βόλο. Από σας το έμαθα! Κανονείστε, όταν ξαναγίνω κοικοκυρά, θέλω σπόρια! Τώρα προλαβαίνω να ποτίσω, ούτε αυτά που υπάρχουν!
Γιώτα, εγώ θα το λέω κεράκι της Ελπίδας! Τελείωσε!
Πέντε χρόνια; Να το είχα άραγε πέντε χρόνια; Ίσως και πολύ παραπάνω. Δεν θυμάμαι και καλά.
Φιλάκια και στις δυο σας!
Γιώτα, έργα θέλω! Εσένα περιμένω για να απουσιάσω και λίγο απ' το ίντερνετ. Έχω πολλές εκρεμότητες... Είπαμε!
κοικουρά= νοικοκυρά
Δημοσίευση σχολίου