"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" τον δάσκαλό μου τον Νίκο Διαμαντάκο!
Μέρες τον έψαχνα! Ήταν στην Αθήνα. Αν δεν τον έβρισκα, αν δεν γύριζε τυχαία, αν δεν μου έλεγε ότι θα έρθει, αν δεν ερχότανε, θα θεωρούσα μεγάλη αποτυχία αυτή την εκδήλωση, ακόμα και αν γέμιζε όλη η Κουταρέλια!
Τον σέβομαι, τον εκτιμώ, τον αγαπώ αφάνταστα αυτόν τον άνθρωπο, παρόλο που δεν του το έχω δείξει ποτέ! Απόψε όμως, το κατάλαβαν ΟΛΟΙ!
Αφορμή εκείνο το χαστούκι για το ΛΕΥΚΩΜΑ, στην Πέμπτη Δημοτικού!
"...Δεν μπόρεσα να καταλάβω τότε..." είπε μαζί με κάτι άλλα καλά λόγια για μένα, και τι να πω... πως ένιωσα!
Ο Δάσκαλός μου! Έχω πολλά να πω γι' αυτόν! Τον θαύμαζα, τον θαυμάζω, θέλω να είναι γερός, ευτυχισμένος και να γράφει! Είναι ο μόνος που κάνει μεγάλο έργο για την Ζαγορά και όχι μόνο! (Θα επανέλθω στα έργα του, τα πνευματικά, βιβλία, διδασκαλία, ήθος)
"Ευχαριστώ" και την γυναίκα του, την κυρία Πατρούλα, δασκάλα κι εκείνη, (εννοείται πως εκτιμώ, θαυμάζω και αγαπώ και την ίδια!) που αν και δεν μπόρεσε να έρθει, μου τον έστειλε!
Να είστε γεροί, ευτυχισμένοι, αγαπημένοι και πάντα μαζί, κυρία Πατρούλα μου! Να χαίρεστε παιδιά και εγγόνια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου