Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ποια είναι αυτή η αγενής γυναίκα με την μαύρη περούκα που απαξιώνει έναν άνθρωπο, φεύγοντας στη μέση της απαγγελίας του;
Ντροπή της...
Ανώνυμε, εσύ έγραψες και στο Γιουτιούμπ;
Να σου πω, φίλε μου! Πρώτα απ' όλα με τιμάει πολύ που κάθισες και είδες το βιντεάκι. Δεύτερον, όμως, νιώθω πως προσβάλλεις άνευ λόγω μια κυρία που νομίζεις ότι φοράει περούκα, κι αν ακόμα φόραγε, το θέμα θα ήθελε λεπτότητα...
Επίσης, το να την λες "αγενή", είναι πολύ βαρύ, γιατί δεν ξέρεις τι της συνέβαινε και εκτός αυτού δεν έχεις λάβει καθόλου υπόψιν σου πως ήταν μια εκδήλωση σε καφενείο, που κράτησε πολλές ώρες, ήταν λίγα τα άτομα και η "παρέα" εξελίχθηκε σε πολύ οικεία.
Δεν ήταν τίποτα στημένο, όλα ήταν αυθόρμητα κι απλά, ήθελα και κράτησα βιντεάκια, ήθελα κι ανέβασα ενθύμια αυτών των στιγμών.
Αναρωτήθηκα αν έπρεπε να τα ανεβάσω όταν τα είδα, γιατί την κυρία κατηγορείς, αλλά εγώ ήμουνα σπαστικότατη παντού, με την αμηχανία μου, την χαρά μου, την συγκίνησή μου και τα λοιπά μου!
Εγώ που διέκοπτα τον δάσκαλό μου και όλους, λέγοντάς το "πες το πάλι!" δε με είδες;
Σ' εκείνα τα βιντεάκια έπρεπε να σχολιάσεις, να είμαι απόλυτα μαζί σου! Όχι, όμως οποιονδήποτε άλλον!
ωστόσο, εγώ κρατάω την ουσία και αυτή θα ήθελα να κρατήσεις κι εσύ.
Σ' ευχαριστώ και ζητάω εγώ συγγνώμη από την κυρία που δεν ξέρω πως να κόψω εκείνο το σημείο, που τυχόν την εκθέτει, έτσι όπως το βλέπεις εσύ.
Εδώ ΜΕΓΑΛΟΙ και τρανοί εκτίθενται στις τηλεοράσεις, αν είναι να φανεί έτσι το όποιο έργο μας, ας εκτεθούμε κι εμείς!
Όσο για τον κύριο Βαγγέλη και τους άλλους που μίλησαν, να είσαι σίγουρος πως κανένας δεν ένιωσε από κανέναν μας, αγένεια! Το αντίθετο μάλιστα!
Σ' ευχαριστώ, πάντως, για τον κόπο να γράψεις αυτό που αισθάνθηκες. Απλά, ήθελε λίγο τακτ, κι αυτό μόνο και μόνο για τους άλλους. Όχι για μένα. Για μένα σχολίασε ότι θες! Το αντέχω και μου πρέπουν, αφού ανακατεύομαι με όλα!Βάρα, ανώνυμε!
Το να σου εξηγήσω σε τι κόσμο βρισκόμουνα εκείνες τις ώρες, λιγάκι χλωμό. Δε θα με καταλάβεις, όπως ίσως δεν καταλαβαίνεις και τους άλλους.
Δημοσίευση σχολίου