Γεια σου Κατερίνα μου,
Υποστηρίζοντας την προσπάθειά σου να δώσεις λόγο και χώρο σε ανθρώπους που έχουν, πες το συνήθεια, θες μεράκι, ίσως ταλέντο ή κουσούρι να «μουτζουρώνουν» λευκές κόλες, χαρτιά, τετράδια ή ό,τι άλλο τέλος πάντων, σου αφιερώνω τούτο το σημερινό μου άρθρο στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ!
Έτσι που λες, Κατερίνα…
Κάνε κλικ εδώ:
http://www.emprosnet.gr/Opinions/articles/?EntityID=b3a04cea-95b2-4ffe-ad1d-e114b7bf85ba
Και πάλι σου εύχομαι καλή επιτυχία. Δεν ξέρω γιατί, πιστεύω όμως, πως κάτι καλό θα βγει…
Έτσι που λες, Κατερίνα… Γράφει: Δουκάκης Στράτος 21/09/2010
7 σχόλια:
Αντιγράφω εδώ τα λόγια του Στράτου, γιατί τα χρώματα του μπλόγγερ απόψε δεν με υπακούνε!
Στράτο, με σκλάβωσες! Μόλις γύρισα σπίτι, πολύ κουρασμένη και αγχωμένη μεν, μα αφού έχω την αγάπη σας και την κατανόησή σας, ελπίζω πως όλα θα πάνε καλά!
Όπως σου έγραψα και στο βιαστικό μήνυμα απ' το μαγαζί, θα τα πούμε κατόπιν "εορτής", γιατί ώρες έμειναν και δεν είμαι τόσο έτοιμη, όσο θα έπρεπε, ακόμα!
Με συγκίνησε πολύ η κίνησή σου αυτή, καθώς και τα γραφόμενά σου, τα λέμε...
Ήσουνα η αφορμή να βγάλω και τα άλλα μηνύματα στον αέρα, έτσι κι αλλιώς δεν είναι πολλά, θέλω να ευχαριστήσω κι από δω τα κορίτσια που γράψανε τις σκέψεις τους, τώρα τα αντιγράφω και το μεσημέρι τα εκτυπώνω.
Επιφυλάσσομαι για μετά την εκδήλωση, Στράτο μου!
Φιλιά! Πάντα εμπνεύσεις, Υγεία και ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στα τόσο ευαίσθητα γραπτά σου!
Γεια σου Κατερίνα μου,
Υποστηρίζοντας την προσπάθειά σου να δώσεις λόγο και χώρο σε ανθρώπους που έχουν, πες το συνήθεια, θες μεράκι, ίσως ταλέντο ή κουσούρι να «μουτζουρώνουν» λευκές κόλες, χαρτιά, τετράδια ή ό,τι άλλο τέλος πάντων, σου αφιερώνω τούτο το σημερινό μου άρθρο στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ!
Έτσι που λες, Κατερίνα…
Κάνε κλικ εδώ:
http://www.emprosnet.gr/Opinions/articles/?EntityID=b3a04cea-95b2-4ffe-ad1d-e114b7bf85ba
Και πάλι σου εύχομαι καλή επιτυχία. Δεν ξέρω γιατί, πιστεύω όμως, πως κάτι καλό θα βγει…
Έτσι που λες, Κατερίνα… Γράφει: Δουκάκης Στράτος 21/09/2010
Μόνο καλό, Στράτο;
Κατερίνα μας,
...πάντα "κάτι καλό" βγαίνει από τα ...αγκάθια του μυαλού μας!
ακόμη κι ότι του...αδειάζουμε τις υπερφορτωμένες μπαταρίες του... είναι αρκετό να δημιουργηθεί μια "απογείωση", μια ανανέωση, μια στιγμή που θα φτερουγίσει όταν την κοιτάξουμε μια άλλη διαφορετική στιγμή.
Όσο για μένα... νομίζω ότι αν δεν γράψω κάτι, μέρα-παρα-μέρα... θα χάσει η Βενετιά βελόνη...
!!!
άλλοι καπνίζουν και δεν αναρωτιούνται για πιο λόγο...
άλλοι ζωγραφίζουν...
’αλλοι γράφουν "λαϊκή" ποίηση, ’αλλοι εγκεφαλική...
άλλοι, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα... και πάει λέγοντας...
Γράφω, Κατερίνα μου, και σκέπτομαι
τάχα ποιος να είναι ο λόγος που κάθε αγριολούλουδο ξεπετάγεται κάθε Άνοιξη...
το ποτάμι που συνεχίζει το -μονότονο ίσως για κείνο-, παραμιλητό του...
το κυκλαμινο, που σκάζει από την...πατάτα του και μας δείχνει την υπέροχη κρυμμένη ομορφιά του...
καταλαβαίνεις, καλή μου,
για τον ίδιο λόγο που δεν μπορείς κι εσύ να σταματήσεις...!!!
Σας φιλώ, όλες και όλους, από μακριά,
με την ευχή να ...συνεχίζετε,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα,
Αστοριανή,
Νέα Υόρκη
Κατερίνα, θέλω να ξέρεις πως μια τέτοια πρωτοβουλία όπως τούτη η δική σου που ετοιμάζεις σήμερα, δηλαδή να δώσεις «λόγο και χώρο», όπως σου έγραψα, σε ανθρώπους που ασχολούνται με τη γραφή, όχι μόνο θα πρέπει να υποστηρίζονται αλλά και να προβάλλονται.
Κι εμάς, άλλωστε, το ίδιο «κουσούρι» μας κατέχει…
«Κατόπιν εορτής» θα ανυπομονούμε να μάθουμε καλά κι ελπιδοφόρα νέα.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!
"Παιδιά", ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
...στα "πεταχτά" μα έφτασα ως...κάτω!
Συγχαρητήρια σε ΟΛΟΥΣ!
Να λοιπόν που έγινε "αίσθηση" και μπήκε το νερό στ’ αυλάκι!!!!!!!!!!!!!
Σου το προείπα! Μόνο που θέλει πολλή δουλειά και ...γερό στομάχι!!!!!!!!!!!
Χαιρετισμούς και Καλό Φθινοπωρινό...γράψιμο! έτσι για να ...μένουν!
Σου στέλνω την ξεχωριστή μου εκτίμηση κι αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Για να μένουν, Γιώτα μου, και αφού φύγουμε! Τι άλλο; Μια απόδειξη ότι υπήρξαμε...
Το νερό μπαίνει στ' αυλάκι, Γιώτα μου, όταν είναι άφθονο!
Κι εδώ ο Βόλος έχει πολλές πηγές! Πίστεψέ με!
Τα έφερε έτσι η ζωή που γνώρισα πρώτα τους "γειτόνους" και μετά την "οικογένεια"!
Εγώ είπα: "Δεν μου έδωσε τυχαία ο θεός αυτό το μαγαζί! Σίγουρα κάποιον λόγο είχε ο Πραγματικός Συγγραφέας!"
Ίσως για να ενώσω κόσμο. Δεν ξέρω! Πάντως, οι Βολιώτες έμαθαν εσάς, κι εσείς τους Βολιώτες!
Είμαι πολύ υπερήφανη γι' αυτό! Ο κόσμος είναι τόσο μικρός, τελικά!
Και όλοι γράφουν!
Ευαίσθητος λαός. Από άλλη πάστα ο Έλληνας, κι ας μην είμαι ρατσίστρια. Κυλάει στις φλέβες του το πνεύμα!
Φιλάκια, Γιώτα! Καλή επιτυχία!
Δημοσίευση σχολίου