Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται. Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας. Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε. Κι ακούμπησε την καρδιά μας.
Να γράφεις και να μην ακούς τίποτα πέρα από τα όσα σου ορμηνεύει η ψυχή σου.Τα πράγματα που κάνουμε γιατί μας γεμίζουν είναι αυτά που μας κρατάνε ζωντανούς.Συνέχισε...και καλή δύναμη!
Καραβάκι μου! Τι σύμπτωση! Χθες βράδυ σε ανακάλυψα τυχαία! Έψαχνα να βρω τα βιβλία του Γιάννη Τσίγκρα στο γκουγκλ και σε πέτυχα! Ήταν αργά όμως και δε λειτούργησα καλά! Θα ξανάρθω να σε δω, γιατί το μπλογκ σου δεν το ήξερα. (Μήπως, τι προλαβαίνω να παρακολουθήσω;) Πρόσεξα όμως την ετικέτα σου και μ' άρεσε πολύ που έβαλες τον Γιάννη Τσίγκρα στους Μεγάλους Συγγραφείς! Συμφωνώ απόλυτα! Του το λέω χρόνια, μα δεν το παραδέχεται τόσο ταπεινός που είναι! Σ' ευχαριστώ καραβάκι μου για τις ευχές σου και τα λόγια σου! Έτσι ακριβώς: "Μας κρατάνε ζωντανούς", όπως το λες!Αλλιώς... δε βγαίνει!
Mε λένε Γλυκερία.Και τον Γιάννη Τσίγκρα τον γνώρισα από το μπλοκ σου.Διάβασα την ανάρτηση σου και μαγεύτηκα.Να με συγχωρείς που δεν έβαλα λινκ και το δικό σου μπλοκ,μα θα το βάλω ευθύς αμέσως στα αγαπημένα μου στην μπάρα του καραβιού.Μου αρέσουν αυτά που γράφεις και σε διαβάζω ανελλειπώς.Προσωπικά σταμάτησα το γράψιμο.Πιστεύω ότι με άλλα πράγματα γεμίζει πια η δική μου ψυχή. Όμως μου αρέσει να διαβάζω αξιόλογους ανθρώπους σαν εσένα και τον Γιάννη Τσίγκρα.Βλέπεις σπάνια τους συναντάς στις μέρες μας.Κι όταν τους βρεις πρέπει να αισθάνεσαι τυχερός. Ελπίζω να τα λέμε.Την καλησπέρα μου.
Γλυκερία μου, ο υπολογιστής είχε μείνει ώρες ολόκληρος ανοιχτός στο καραβάκι σου και μετά καπάκι και το μήνυμα! Ο λόγος σου με χόρτασε, Γλυκερία μου, μα μη βάζεις εμένα ίσσια κι όμοια με τον Γιάννη! Χρειάζομαι καμιά δεκαριά για να τον φτάσω και πάλι παίζεται... Κι εγώ σ' έβαλα από νωρίτερα στα λιγκ μου, για να σε βρίσκω. Τιμή μου, ρε (φιλικότατον)Γλυκερία και μη μου λες πως εσύ δεν γράφεις, πια! Γράφεις τόσο ωραία! Εκτός αν η επόμενη διέξοδος είναι καλύτερη! Για πες κι εμένα, τι είναι αυτό που σε γεμίζει, μπας και γεμίσω κι εγώ! Διαβάζεις εμένα, ρε (το γνωστόν) κορίτσι; Μα δε γράφω και τίποτα! Πάσες κάνω, αντιγραφές και βιντεάκια! Άντε, μ' ανέβασες το ηθικό! Πήρα δύναμη για να πάω στο μαγαζί, γιατί σήμερα λούφαρα... Ο λόγος το λέει. Φιλιά Γλυκερία μου! Και βέβαια θα τα λέμε!
5 σχόλια:
Να γράφεις και να μην ακούς τίποτα πέρα από τα όσα σου ορμηνεύει η ψυχή σου.Τα πράγματα που κάνουμε γιατί μας γεμίζουν είναι αυτά που μας κρατάνε ζωντανούς.Συνέχισε...και καλή δύναμη!
Καραβάκι μου! Τι σύμπτωση! Χθες βράδυ σε ανακάλυψα τυχαία! Έψαχνα να βρω τα βιβλία του Γιάννη Τσίγκρα στο γκουγκλ και σε πέτυχα! Ήταν αργά όμως και δε λειτούργησα καλά!
Θα ξανάρθω να σε δω, γιατί το μπλογκ σου δεν το ήξερα. (Μήπως, τι προλαβαίνω να παρακολουθήσω;)
Πρόσεξα όμως την ετικέτα σου και μ' άρεσε πολύ που έβαλες τον Γιάννη Τσίγκρα στους Μεγάλους Συγγραφείς! Συμφωνώ απόλυτα! Του το λέω χρόνια, μα δεν το παραδέχεται τόσο ταπεινός που είναι!
Σ' ευχαριστώ καραβάκι μου για τις ευχές σου και τα λόγια σου! Έτσι ακριβώς: "Μας κρατάνε ζωντανούς", όπως το λες!Αλλιώς... δε βγαίνει!
Mε λένε Γλυκερία.Και τον Γιάννη Τσίγκρα τον γνώρισα από το μπλοκ σου.Διάβασα την ανάρτηση σου και μαγεύτηκα.Να με συγχωρείς που δεν έβαλα λινκ και το δικό σου μπλοκ,μα θα το βάλω ευθύς αμέσως στα αγαπημένα μου στην μπάρα του καραβιού.Μου αρέσουν αυτά που γράφεις και σε διαβάζω ανελλειπώς.Προσωπικά σταμάτησα το γράψιμο.Πιστεύω ότι με άλλα πράγματα γεμίζει πια η δική μου ψυχή.
Όμως μου αρέσει να διαβάζω αξιόλογους ανθρώπους σαν εσένα και τον Γιάννη Τσίγκρα.Βλέπεις σπάνια τους συναντάς στις μέρες μας.Κι όταν τους βρεις πρέπει να αισθάνεσαι τυχερός.
Ελπίζω να τα λέμε.Την καλησπέρα μου.
Γλυκερία μου, ο υπολογιστής είχε μείνει ώρες ολόκληρος ανοιχτός στο καραβάκι σου και μετά καπάκι και το μήνυμα!
Ο λόγος σου με χόρτασε, Γλυκερία μου, μα μη βάζεις εμένα ίσσια κι όμοια με τον Γιάννη! Χρειάζομαι καμιά δεκαριά για να τον φτάσω και πάλι παίζεται...
Κι εγώ σ' έβαλα από νωρίτερα στα λιγκ μου, για να σε βρίσκω.
Τιμή μου, ρε (φιλικότατον)Γλυκερία και μη μου λες πως εσύ δεν γράφεις, πια! Γράφεις τόσο ωραία! Εκτός αν η επόμενη διέξοδος είναι καλύτερη! Για πες κι εμένα, τι είναι αυτό που σε γεμίζει, μπας και γεμίσω κι εγώ!
Διαβάζεις εμένα, ρε (το γνωστόν) κορίτσι;
Μα δε γράφω και τίποτα! Πάσες κάνω, αντιγραφές και βιντεάκια!
Άντε, μ' ανέβασες το ηθικό! Πήρα δύναμη για να πάω στο μαγαζί, γιατί σήμερα λούφαρα...
Ο λόγος το λέει.
Φιλιά Γλυκερία μου! Και βέβαια θα τα λέμε!
Λάθη:
ολόκληρες
δεκαριά ζωές
και άλλα
Δημοσίευση σχολίου