Να γελάς, κλαίγοντας...

Είχα σκοπό να το γράψω στο μέλλον, αλλά με αφορμή τα ανέκδοτα που μου έστειλαν, ας κάνω τώρα τον κόπο. Μου το είπαν σήμερα, μοιάζει με ανέκδοτο, μα δεν είναι.

...Ήμουνα απ' έξω απ' το περίπτερο και γκρίνιαζα στον άντρα μου, ότι αυτός χαίρεται τα χόμπυ του όλη μέρα, όλες τις ώρες κ.λ.π. (αυτό είναι το ποδόσφαιρο φυσικά), ενώ εγώ...
Τέλος πάντων, μας ακούει ένας φίλος πελάτης και με ρωτάει: "Τι έπαθες;"
"Γκρινιάζω, γιατί δεν προλαβαίνω να κάνω πράγματα που μου αρέσουν και για να τα κάνω, πρέπει να στερούμαι τον ύπνο μου!" του είπα, μεταξύ των άλλων.
"Α, είπα, κι εγώ! Να δεις τι έπαθε μια γιαγιά! Εσύ δεν έπαθες τίποτα!"
"Τι έπαθε μια γιαγιά;" τον ρώτησα όλο αγωνία.
Αυτός γελούσε, ενώ μου έλεγε την ιστορία. "Δεν είναι ανέκδοτο", μου έλεγε. "Μου το είπε ο γιατρός μου. Είναι αλήθεια!"

Να σας το πω, εν συντομία, κι αν μπορείτε, γελάστε...

Η γιαγιά πόναγε πολύ κι έλεγε στο σόι της ότι την πονάνε τα μητρικά της. Την πήγαν οι συγγενείς της στον γιατρό, την εξέτασαν, δεν της βρήκαν τίποτα! "Τα μητρικά μου!" επέμενε η γιαγιά. "Βρε, καλή μου, βρε, χρυσή μου, που ακριβώς πονάς;" (παραστατικότατος ο φίλος στην αφήγηση)
Τελικά, βρήκανε πολύ πληγωμένο τον ποπό της...
"Βρε, γιαγιά, πώς σου συνέβει αυτό;" κ.λ.π.
"Ο παππούς!"
"Πόσο χρονών είναι βρε, γιαγιά ο παππούς;"
"75;" (και 80 να μου είπε, το ίδιο κάνει!)
"Ψέματα λες, γιαγιά. Πες μας την αλήθεια! Μη φοβάσαι!"

Αλήθεια έλεγε η γιαγιά. Ο παππούς έφτανε και πέντε στύσεις την βδομάδα! Ανωμάλεψε και στα γούστα... υπέφερε η γιαγιά! Πού να το πει; Οι πόνοι την ανάγκασαν να φτάσει στους γιατρούς.

Οι γιατροί άφησαν την γιαγιά και εξέτασαν τον παππού, για να δουν, αν παίρνει ειδικά χαπάκια.
Είδαν πως, όχι!

Επίλογος (σύντομος)
Οι γιατροί είπαν στην γιαγιά:
"Κάνε υπομονή γιαγιά, έξι μήνες ζωή έχει ακόμα -το πολύ- ο παππούς και μετά θα ησυχάσεις..."

Τί ήταν;
Ο παππούς είχε όγκο στον εγκέφαλο που επιρέαζε πολύ το νεύρο της στύσης και δημιουργούσε επιπλοκές!

Να γελάς και να κλαις, μαζί!

Δεν έμαθα αν ο παππούς "ησύχασε"... ή η γιαγιά.

*******

Να και τα ανέκδοτα:
Και έτσι άρχισε ο καυγάς... (απ' τα μέιλ)

Κάποια Χριστούγεννα αγόρασα στην πεθερά μου για δώρο έναν τάφο σε ένα
ωραίο νεκροταφείο.
Τον επόμενο χρόνο δεν της αγόρασα δώρο.
Όταν με ρώτησε γιατί, της είπα:
- Ε, μα δεν χρησιμοποίησες ακόμα το δώρο που σου έκανα πέρσι!
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...

Η γυναίκα μου και εγώ βλέπαμε το Ποιός Θέλει Να Γίνει Εκατομμυριούχος,
ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μας.
Γύρισα και τη την ρωτάω:
- Θέλεις να κάνουμε σεξ;
- Όχι, απαντά η γυναίκα μου.
- Είναι αυτή η τελική σου απάντηση;
- Ναι.
- Τότε θα ήθελα να πάρω το τηλέφωνο...
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...

Βγήκαμε με την γυναίκα μου για φαγητό.
Ο σερβιτόρος, για κάποιο λόγο, πήρε πρώτα την δική μου παραγγελία.
- Θα πάρω την μοσχαρίσια μπριζόλα. Λίγο ψημένη, να έχει μέσα αίμα.
- Δεν ανησυχείτε για την τρελή αγελάδα;
- Μπα, μπορεί να παραγγείλει μόνη της...
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...

Η γυναίκα μου και εγώ είχαμε πάει στην συνάντηση των παλιών συμμαθητών του
σχολείου της. Η γυναίκα μου κοίταζε έναν μεθυσμένο να πίνει μόνος του στο
διπλανό τραπέζι.
- Τον ξέρεις; την ρώτησα.
- Ναι. Τα είχαμε παλιά. Έμαθα ότι άρχισε το ποτό μόλις χωρίσαμε και δεν τον
έχει δει κανείς ξεμέθυστο από τότε.
- Θεέ μου, είπα. Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο εορτασμός θα κράταγε
τόσα χρόνια;
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...

Όταν χάλασε το μηχάνημα κουρέματος του γκαζόν η γυναίκα μου άρχισε να μου
ζητάω να το φτιάξω.
Γυρίζοντας μια μέρα από την δουλειά είδα ότι η γυναίκα μου είχε έναν έξυπνο
τρόπο να μου δείξει την αναγκαιότητα για επισκευή.
Ήταν ξαπλωμένη στο γκαζόν και έκοβε το γρασίδι με ένα ψαλίδι νυχιών.
Την κοίταζα σιωπηλός για λίγο και μετά μπήκα στο σπίτι και της έφερα μια
οδοντόβουρτσα και της είπα:
"Όταν τελειώσεις με το γρασίδι μπορείς να σκουπίσεις και την είσοδο."
Οι γιατροί λένε ότι θα ξαναπερπατήσω, αλλά πάντα θα κουτσαίνω λίγο.


Η γυναίκα μου κάθισε δίπλα μου όπως έκανα ζάπινγκ.
- Τί έχει στην τηλεόραση; με ρώτησε.
- Σκόνη.
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Το Σάββατο πρωί σηκώθηκα νωρίς, ντύθηκα ήσυχα, έφτιαξα το πρωινό μου και
πήγα στο γκαράζ.
Έδεσα την βάρκα στο φορτηγάκι, και έκανα να βγώ από γκαράζ όταν διαπίστωσα
ότι έβρεχε καταρρακτωδώς.
Πήγα πίσω στο σπίτι, ξεντύθηκα ήσυχα και ξαναξάπλωσα στο κρεβάτι.
Αγκάλιασα την γυναίκα μου, τώρα με διαφορετικές προσδοκίες από την μέρα, και
της ψιθύρισα:
- Έξω βρέχει καταρρακτωδώς!
Και η γυναίκα μου απάντησε:
- Και το πιστεύεις ότι ο άνδρας μου είναι έξω με αυτόν τον καιρό;
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Όταν ήταν να πάρω σύνταξη πήγα στο ΙΚΑ.
Η γυναίκα στο γκισέ μου ζήτησε την ταυτότητά μου για να δει την ηλικία μου.
Έψαξα στις τσέπες μου, και διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει το πορτοφόλι μου στο
σπίτι.
Το είπα στην υπάλληλο και είπα ότι θα ξαναπέρναγα αργότερα.
Η υπάλληλος μου λέει:
- Ξεκούμπωσε το πουκάμισό σου.
Ξεκούμπωσα το πουκάμισο και φάνηκαν οι λευκές τρίχες στο στήθος μου.
Η υπάλληλος είπε:
- Σίγουρα είστε σε ηλικία για σύνταξη, και προώθησε την αίτησή μου.
Όταν γύρισα σπίτι είπα την ιστορία στην γυναίκα μου.
Μου είπε:
- Έπρεπε να είχες κατεβάσει το παντελόνι σου. Θα έπαιρνες και επίδομα
αναπηρίας...
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Η γυναίκα μου στεκόνταν γυμνή μπροστά στον καθρέφτη και μου λέει:
- Αισθάνομαι χάλια. Δείχνω γριά, χοντρή και άσχημη. Πές μου κάτι θετικό.
Και της απάντησα:
- Η όρασή σου όμως είναι τέλεια...
Και έτσι άρχισε ο καυγάς...