Τα σχολεία της Ζαγοράς από τον 17ο μέχρι τον 21ο αιώνα
Νίκος Διαμαντάκος
Ο Δάσκαλός μου!
Αγαπημένε μου, δάσκαλε! Πάει καιρός που μου χάρισες αυτοπροσώπως και με τα καταξιωμένα χέρια σου, αυτό το βιβλίο!
Μπορεί, να άργησα πολύ ν' αναφερθώ σ' αυτό ή να σου τηλεφωνήσω... Θέλω να με συγχωρέσεις, γι' αυτό. Νιώθω πως αυτό το βιβλίο δεν έχει τέλος! Δε μπορώ να πω ότι τελείωσα με την βιβλιοπαρουσίασή του και με όλα τα σημεία που έχω υπογραμμισμένα και θα ήθελα να αναδείξω ιντερνετικά, να σχολιάσω ή να κρατήσω στις στιγμές μου.
Νιώθω μόνο πως έβαλα μια άνω τελεία κι ότι κάποια στιγμή θα συνεχίσω, από κει που σταμάτησα ή καλύτερα, από κει που άρχισα...
Ευχαριστώ, πολύ, δάσκαλε που υπήρξες και υπάρχεις στη ζωή μου, στο χωριό μας, στις αναμνήσεις μας, στο πνεύμα μας και στην καρδιά μας!
Είμαι (και είμαστε) πολύ υπερήφανη (και υπερήφανοι) για σένα!
Να σ' έχει ο Θεός καλά, εσένα και την οικογένειά σου, να μας τα μάθεις όλα τα Ζαγοριανά "γράμματα"! Σίγουρα έχει πολλά ακόμα!
Άνω τελεία. Είπαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου