Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Ακόμα!

...Έτυχε αυτή τη φορά να πάω νωρίτερα στην εκδήλωση, οπότε πρόλαβα να δω και μερικούς ανθρώπους που γνωρίζω. (Τελικά οι εκδηλώσεις έχουν κι αυτό το καλό! Συναντάς γνωστούς, γνωρίζεις καινούργιους, συζητάς θέματα που σ' ενδιαφέρουν, μεγάλη υπόθεση!)


Κάποια στιγμή είδα και τον δάσκαλό μου, τον Νίκο Διαμαντάκο! Έτρεξα όλο χαρά να τον δω από κοντά.
Χάρηκα, τόσο πολύ που τον είδα, μα μόλις τον άκουσα να με ρωτάει:
"Το διάβασες το βιβλίο Κατερίνα;" ένιωσα σαν μαθήτρια, τότε που στην Ιστορία δεν ήμουνα διαβασμένη καλά, κάπου εκεί στην Πέμπτη Δημοτικού.

"Όχι, δάσκαλε! Μόνο το ξεφύλλισα και το ανέβασα και στο μπλογκ! Δεν πρόλαβα! Αρρώστησα, το μαγαζί, πολλά!..." διακαιολογήθηκα, μα ένιωσα τόσο, μα τόσο άσχημα!
"Ευτυχώς που λες ακόμα την αλήθεια!" μου είπε μεταξύ στεναχώριας και χαράς, συνάμα.

Ήθελα ν' ανοίξει η γη να με καταπιεί!
Αδιάβαστη, Κατερίνα! Αδιάβαστη!
Ακόμα! Ήταν Γενάρης και μπήκε Μάρτης!

Το "ακόμα", όμως δάσκαλε, μ' ανακουφίζει...
Ναι, "ακόμα" λέω την αλήθεια.
"Κτήτωρ είναι η ξαδέλφη μου, κι ας είναι δικό μου το λεύκωμα. Αντιγραφή κάναμε τα λόγια των αγοριών, απ' το λεύκωμα της μεγάλης ξαδέλφης μου. Εγώ είμαι η Φιφή..."

"Άκου, Φιφή! Το Κατίνα δεν σ' άρεσε;" σα να ξανακούω πάλι την φωνή της κυρίας Πατρούλας!

"... Ήταν που μ' άρεσε ο Γιώργος, κυρία Πατρούλα μου, τότε!...

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...τελικά, ...πόσα ονόματα και πόσα χαϊδευτικά έχεις, κυκλαμινό μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

εδώ, απόψε κι αύριο, πάγος!!!
κι έχουμε πάλι γιατρούς,(σήμερα ο καρδιολόγος του Δημήτρη, γι' αυτό λείπαμε όταν πήρες...), όλα καλά , αύριο για τα μάτια...!!!
τα άλλα;
θα τα πούμε και στην αστοριανή, μην ανησυχείς, το μωρό μας κοροϊδεύει... ίσως γιατί είναι το "πρώτο" αγόρι κι απ' τις δυο οικογένειες...
Χάρηκα για την εκδήλωση, και τις ωραίες μνήμες,
Φιλάκια,
Υιώτα

Τα χνάρια είπε...

Ή η Όλγα κάνει λάθος, Γιώτα μου ή το μωρό θέλει να "κλέψει" κι άλλη γλύκα απ' την πολύ φιλόξενη κοιλίτσα της μαμάς της!
Άντε, όλα καλά εύχομαι με τους γιατρούς, να τελειώνετε, κι απ' την άλλη βδομάδα ν' αρχίσω κι εγώ, γιατί αρκετά ξεχάστηκα!
Προσπαθεί να κλέψει την παράσταση, ήδη, Γιώτα μου!
Άντε, το μωρό μου, με το καλό να ' ρθει!
Θα τα πούμε, μαζεμένα.
Φιλάκια!

Υγ. Είπα κι από σένα χαιρετίσματα, σε όσους μπόρεσα... Τα λέμε!