Βιντεάκια από την εκδήλωση - Αποδείξεις Νο2

Κοιτάζοντας και δουλεύοντας ότι μάζεψε το καλάθι μου, ξανανοιώθω το ίδιο συγκινημένη, ίσως και περισσότερο. Κοιτάζοντας με τα μάτια της μηχανής και αγχωμένη για τις επιδόσεις της, δεν καταφέρνω να αφήνομαι πολύ. Νιώθω πως χάνω, αυτό "το κάτι" παραπάνω που οι άλλοι αισθάνονται. Ώρες ώρες θυμώνω με τον εαυτό μου που στα χέρια μου κρατάω πάντα μια μηχανή.

Όχι, δεν είμαι φωτογράφος, ούτε κάμεραμαν! (γούμαν!)
Είμαι μια Κατερίνα μόνο, υπερβολικά εαίσθητη και ρομαντική, που φοβόμουνα πάντα τους δικηγόρους, από παιδί, που ήθελα πάντα το δίκιο και την αλήθεια, κι όταν νικούσε ο κακός, θύμωνα, πληγωνόμουνα πολύ!

Βρέθηκα στα πενήντα μου, μέσω του Βασίλη Μητσάκη, να γνωρίσω έναν ποιητή που ήταν ποινικολόγος! Μεγάλη η έκπληξη, μα και η πάλη μέσα μου...
Δύσκολο να το περιγράψω. Απλά, χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να το "δουλέψω" τον τελευταίο καιρό, ειδικά την Δευτέρα, στην εκδήλωση!

...Γι' αυτό είπα πως ο Μιχάλης Μπάστας μου ανοίγει "δουλειές"! Είναι η άλλη πλευρά, που χωρίς αυτόν, δεν θα μπορούσα εύκολα να δω.

...Και είδα, όταν μίλησε ο ίδιος, στον επίλογο της βραδιάς! (Μόλις ετοιμαστούν τα βιντεάκια, θα τον δείτε κι εσείς!)

Τότε, κατάλαβα πως το κοινό χειροκροτούσε τον Άνθρωπο Μιχάλη Μπάστα και μετά τον ποινικολόγο και ποιητή.

Είδα την συγκίνηση των φίλων του, είδα την δεμένη αντρική φιλία, κι όχι, δεν την ζήλεψα με την κακή την έννοια! Την θαύμασα και την έψαξα στην γλώσσα του σώματος των φίλων του, γιατί στην άλλη γλώσσα, στην προφορική και την γραπτή, είναι ταλέντα όλοι τους!

Και είδα, συγκίνηση, εκτίμηση, σεβασμό κι αγάπη!

3 και 15, λέει. Χρόνος, λέει.Τρέχει.Πάντα θα τρέχει, κι εμείς μαζί του!
Χαίρομαι όμως που έχω την δυνατότητα να κρατήσω εδώ κάποιες στιγμές που θα μείνουν. (Όσο μείνουν, γιατί τα δωρεάν προγράμματα, μπορεί κάποια στιγμή και να πάψουν να υπάρχουν!)

Σήμερα διάβασα την ποιητική συλλογή του Μιχάλη Μπάστα, "Διαθλάσεις". Συγκινητικότατος!
Και εκτός εμπορίου!
400 αντίτυπα! Μόνο!
Όσο σκεφτόμουνα ότι ένα από αυτά το χαράμισε -ίσως- για μένα, όσο σκεφτόμουνα πως μου το χάρισε από μόνος του, χωρίς να του το ζητήσω, τόσο πιο συγκινημένη ένιωθα για την τιμή!

"Κύριε Μιχάλη", σκεφτόμουνα από μέσα μου, "θα δείτε πως το δικό μου, δεν θα πάει χαμένο... Θα γεννήσει "πλιότερα", μέσω του ίντερνετ! Δε θέλω ποτέ να μετανιώσεις, ούτε που μου το χάρισες, ούτε που με γνώρισες!"

Μέσα μου, τα 'λεγα.
Τ' απόγευμα και μ' έναν φίλο μου πελάτη.
"Πες μου, τι θαύμαζες, από τον δικηγόρο Μιχάλη Μπάστα;" τον ρώτησα μεταξύ των άλλων.
"Το πάθος του για να αθωώσει τον πελάτη του, κι ας ήταν ο μεγαλύτερος εγκληματίας!"
"Μα, καλά! Δεν ήσουνα με το μέρος του αθώου;" τον ρώτησα επίμονα, θέλοντας να μάθω το σκεπτικό του.
"Ο αθώος φαίνονταν, μα, εκείνο που είχε ενδιαφέρον ήταν να δεις, πως ο καλός ο δικηγόρος, θα έσωζε τον πελάτη του!" μου έλεγε με τόσο πάθος και θαυμασμό!

Έμεινα!Δεν έχω πάει ποτέ μου σε δικαστήριο, ούτε για να δω, κι ο φίλος μου πελάτης, αντί να πάει στο γήπεδο, δεν έχανε δίκη για δίκη!

Σας βρήκα έναν μεγάλο θαυμαστή της δουλειάς σας, κύριε Μιχάλη!
Εδώ, μεγάλη θαυμάστρια της ποίησής σας, προς το παρόν (που συν τω χρόνω θα παρουσιάσω κι αλλιώς), ενώ, μέσα μου παλεύω ακόμα να γκρεμίσω αυτόν τον αόρατο τοίχο που έπλασα από μόνη μου (από παιδί), ίσως και δικαιολογημένα. Ποιος να ξέρει;

3:39 Τα κοκόρια λαλήσανε, ώρα για ύπνο!

Να κλείσω μ' αυτό, απ' τη βροχή, που τόσο μ' άρεσε;

...Χτες που σούλεγα για τους ανθρώπους, αγάπη,
ξέχασα να σου πω πως δεν φταίνε αυτοί.
Είναι φορές που νιώθουν παράξενα.
Θες γιατί τράβηξαν τόσα πολλά
τα τελευταία χρόνια
θες γιατί οι συνθήκες είν' αυτές που είναι
φέρνονται μ' ένα ασυλλόγιστο μίσος.
Καλά, καλά ούτε και εγώ δεν ξέρω, γιατί.
Ξέρω όμως πως δεν φταίνε.
Είναι καλοί, σου λέω, όλοι είναι καλοί.
Νομίζω πως φταίει ο χρόνος.
τους τσακίζει αυτός ο τροχός,
που περνάει πάνω απ' την ψυχή τους
πάνω απ' τις προσδοκίες τους
πάνω απ' τα όνειρά τους
και τους ρυτιδώνει τη ζωή,
τους ρουφάει τη δύναμη
και τους σαβανώνει με μια πίκρα αδυσώπητη.
Όχι μην το πιστέψεις, το ίδιο είμαι κι εγώ...

...Όμως να θυμάσαι.
Δε φταίνε οι άνθρωποι.
Είναι καλοί σου λέω.

Από την εκδήλωση για τον βραβευμένο συμπολίτη μας, ποιητή Μιχάλη Μπάστα, στις 28 Μαρτίου 2011, ημέρα Δευτέρα και ώρα 8 μ.μ., στην Εξωραϊστική Λέσχη Βόλου (Ι. Καρτάλη 3, τηλ: 24210 23365).
Για το έργο του μίλησαν ο Βασίλης Αναγνωστόπουλος και ο Κώστας Λιάπης.

Αποσπάσματα από το έργο του διάβασαν και απήγγειλαν ο Βασίλης Μητσάκης, η Αμαλία Γκιζά και τραγούδησαν δημιουργίες ελλήνων συνθετών.

Συνόδευσε με την κιθάρα του ο Γιώργος Φουντούλη.
Πρόεδρος της Εξωραϊστικής Λέσχης Βόλου, Μαρία Γαλανού.
Προσφορά βίντεο, Κατερίνα Δε.Στα.Πα.