Με αφορμή ένα σχόλιο του Σπύρου, επισκέφθηκα ένα πολύ ωραίο μπλογκ, που μιλάει για την Ελληνική γλώσσα και όχι μόνο. Είναι μια Καρυάτιδα που "μιλάει"!
Έκλεψα και κάτι (απ' τα σχόλια) γιατί το έψαχνα χρόνια. Παιδευόμουνα να θυμηθώ όλες τις λέξεις που δασείνονται, αλλά, δεν τα κατάφερνα!
IonnKorr είπε... @Δήμητρα
Το να μιλάς με την Κάρυ για εθνικοχριστιανικά θέματα είναι σαν να μιλάς με μάρμαρο.
Είμαι σίγουρος ότι αν μίλαγες με μια πραγματική Καρυάτιδα της Ακρόπολης θα είχες την αίσθηση ότι είναι περισσότερο συνεννοήσιμη.
--------------------
@ Κάρυ
Σημασία έχουν η ψιλή, η δασεία, η περισπωμένη, η οξεία και η βαρεία.
Άμα μια γλώσσα δεν έχει τέτοια σημεία (όπως οι Λατινικές γλώσσες) βράστην και πέτα την.
Αναπολώ τους όμορφους καιρούς που οι μαθητές μάθαιναν παπαγαλία τις δασυνόμενες λέξεις και αναρριγώ από εθνική υπερηφάνεια.
ἁβρός, ἅγιος, ἁγνός, Ἅδης, ἁδρός, αἷμα, Αἷμος, αἵρεση, ἁλάτι, Ἁλιάκμονας, ἁλιεία, Ἁλικαρνασσός, ἁλίπαστο, ἅλμα, Ἁλόννησος, ἁλυκή, ἁλυσίδα, ἁλώνι, ἅλωση, ἅμα, ἁμάξι, ἁμαρτάνω, ἅμιλλα, ἁπαλός, ἁπλός, ἅρμα (= τὸ ὄχημα, ἐνῶ ἄρμα = τὸ ὅπλο), ἅρμη, ἁρμόζω, ἁρπάζω, ἁφή, ἁψίδα, ἁψίθυμος, ἁψίκορος, ἁψύς.
Ε
ἑαυτός, ἕβδομος, Ἑβραῖος, Ἕβρος, ἑδώλιο, ἕδρα, εἵλωτας, εἱρμός, Ἑκάβη, Ἕκτορας, Ἑλένη, ἕλικας, Ἑλικώνας, ἕλκος, ἑλκύω, Ἕλλη, Ἕλληνας, Ἑλλάδα, ἕλος, ἑνώνω, ἑξῆς, ἕρμαιο, ἑρμηνέυω, Ἑρμῆς, Ἑρμιόνη, ἑρπετό, ἕρπω, ἑσπερινός, ἑστία, ἑστιατόριο, ἑταιρεία, ἕτοιμος, εὑρετήριο.
Η
ἥβη, ἡγεμόνας, ἡγούμενος, ἡδονή, ἡλικία, ἥλιος, ἡμέρα, ἥμερος, ἥμισυ, ἡνίοχος, ἥπατα, Ἥρα, Ἡρακλῆς, Ἡρόδοτος, ἥρωας, Ἡσίοδος, ἥσυχος, ἥττα, Ἥφαιστος.
Ι
ἱδρύω, ἱδρώτας, ἱερός, Ἱερουσαλήμ, ἱκανός, ἱκετεύω, ἱλαρός, ἱμάτιο, ἵππος, Ἱπποκράτης, ἱστορία, ἱστός.
Ο
ὁδηγός, ὁδός, ὅλμος, ὁλόκληρος, ὅλος, ὁμάδα, ὁμαλός, ὅμηρος, Ὅμηρος, ὁμιλία, ὅμιλος, ὁμίχλη, ὁμοῦ, ὅμοιος, ὅμως, ὁπλή, ὅπλο, ὅποιος, ὁποῖος, ὅποτε, ὅπου, ὅπως, ὅραση, ὁρίζω, ὅριο, ὅρκος, ὅρμος, ὅρμῶ, ὅρος (ὁ), ὅσιος, ὅσος, ὅταν, ὅτι, ὅ,τι.
Υ
[ὅλες οἱ λέξεις ποὺ ἀρχίζουν ἀπὸ υ μὲ πνεῦμα], υἱός.
Ω
ὥρα, ὡραῖος, ὥριμος, ὡς, ὥς.
Επίσης αναπολώ τα όμορφα μαθήματα των Θρησκευτικών με την αναλυτική περιγραφή των ιερατικών αμφίων:
Στιχάριο,
Οράριο,
Επιτραχήλιο,
Ιερατική Ζώνη,
Φαιλόνιο,
Μικρό και Μεγάλο Ωμοφόριο, Ποιμαντορική Ράβδος
Αρχιερατικό Εγκόλπιο,
Επιμανίκια
Επιτραχήλιο,
επιγονάτιο
Σάκκος,
Μίτρα
Μανδύας,
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
8 σχόλια:
Κάποιος μου έδειξε τα χνάρια σου τ'ακολούθησα και ήρθα!
Σ'ευχαριστώ για το "κλέψιμο" των σχολίων...βοηθάς τον σκοπό μου!
Να διαβασουν κάποιοι έστω ένας-δύο την γραμματική της Ελληνικής γλώσσας! Να παρακινηθούν και να ψάξουν τον πλούτο της!
Τα υπόλοιπα που περιλαμβάνουν την περιγραφή των ιερατικών αμφίων,θα μπορούσαν να παραληφθούν γιατί πραγματικά δεν ενδιαφέρει κανέναν μας...ούτε εκείνους που με υποκρισία τα φορούν...
----
Καλώς σας βρήκα λοιπόν στο όμορφο καφενείο σας...μεταξύ Ιάσωνος και Δημητριάδος!:)
Κάρυ μου
Νομίζω ότι κι εγώ και η Κατερίνα είμαστε εκείνοι που πρέπει να ευχαριστούν εσένα... Μας ΓΕΜΙΣΕ την ψυχή η τριλογία σου....
Καλώς όρισες, καρυάτιδά μου, στα χνάρια μου!
Με πέτυχες σε "γιορτή"... Κερνάω απόψε! Τι θα πιείς; Απόψε δεν μιλάμε, ούτε Ελληνικά. Έτσι κι αλλιώς, μπερδεμένα τα είχαμε...
Μ' αρέσει πολύ το μπλογκ σου, κορίτσι μου! Μου μαθαίνει γράμματα, μόνο που θα έχω μαζεμένες απουσίες στην αρχή. Στο μέλλον, όμως;
Πες, μας, τι ξέρεις και για το μέλλον; Μέχρι πότε είναι; Πού σταματάει αυτό;
Καρυάτιδά μου, αγαπημένη, αν ήξερες πόσες φορές πάλεψα να θυμηθώ όλες τις δασεινώμενες λέξεις! Χάρηκα τόσο πολύ που με αφορμή "τον Ελληνικό σου κόσμο" τις βρήκα!
Τα ιερά άμφια δεν τα έψαχνα, όντως, γι' αυτό και δεν τα τόνισα, τα ήθελα όμως, γιατί στα Θρησκευτικά ήμουνα πολύ καλή! Πάντα! Μην κοιτάς που τα ξέχασα!
Τι θα πιεις; Δεν μου είπες;
Και να 'πινα, απόψε θα γινόμουν φέσι!
Μεθυσμένες καρυάτιδες δεν έχω δει, οπότε... Χόρεψε, καλή μου!
Κι εγώ μαζί, αν και να χορέψω έχω κάτι χρόνια!
Μάθε μας, Ελληνικά, ήθελα να πω!
Σπύρο μου, εγώ, έτσι κι αλλιώς, "ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" όλους!
Θα τα πούμε, όμως, "στο μέλλον"... Ναι;
Χρωστάω κέρασμα πραγματικό σε σένα, εφόσον είσαι απ' τα μέρη μου. Πέρνα, κι αν λείπω, πες στον Τάσο: "Είπε η μάνα σου να με κεράσεις!"
Εντάξει; Μην ντραπείς!
Χνάρια, βγάλε τσίπουρα και καβουροδαγκάνες και έρχομαι....
Το ένα μου κλαρί απο τα χνάρια σας έρχεται...
Η μισή μου καρδιά είναι Βολιώτικη και η άλλη μισή ανήκει στην πόλη μου.:)
Κάρυ μου, καβουροδαγκάνες, δεν έχουμε! Άμα ανακατευτώ και μ' αυτές, θα πρέπει να ξεχάσω το σπίτι!Έλα εσύ και θα σε πάω στον κάβουρα που είναι και το πρώτο τσιπουράδικο! Εγώ απλά, έχω κάποια εύκολα, για να μην κατεβαίνει ξεροσφύρι.
Θα μπορούσα και καλύτερα... αλλά... "μεγάλωσα"!
Μπορώ να έχω απορίες; Ποιο κλαρί; Η οποία πόλη ονομάζεται...;
Να τα βγάλω τώρα εκείνα τα τσίπουρα με ότι έχω ή όχι;
Φιλάκια, κορίτσι μου!Όταν έρθεις, να μου πεις.
Βολιωτάκι είμαι και γω!!!
Η μητέρα μου, ο πατέρας της Βολιώτες! Η γιαγιά Σκιαθίτισσα,(μακρινή ξαδέλφη του κοσμοκαλόγερου)
Όλα μου τα παιδικά καλοκαίρια τάχω περάσει στην Γατζέα.Δεν είχα αφήσει πανηγύρι για πανηγύρι στα χωριά του Πηλίου...η Ζαγορά στην καρδιά μου!
Όπως εξ'άλλου ολόκληρο το Πήλιο!
Φιλιά θα τα ξαναπούμε, θάρθω να τα πούμε καλύτερα!
Να 'ρθεις, Βολιώτισσα Καρυάτιδα!Γίνονται ακόμα πανηγύρια!Τι κι αν μεγαλώσαμε; Έλα να πάμε!
Δυνατές ρίζες! Απ' τον κοσμοκαλόγερο πρέπει να κληρονόμησες πολλά! Γι' αυτό, γράφε!
Δημοσίευση σχολίου