Ντακάκη, όσα "Ευχαριστώ" και να γράψω, θα είναι λίγα!
Τέτοιες ιστορίες γράφει μόνο η ζωή και μόνο ένας καλός παραμυθάς σαν κι εσένα θα μπορούσε να τις κάνει μυθιστόρημα. Έχε την στα υπόψιν για το μέλλον...
Κι όχι, δεν μιλάω για την "αδελφότητα των στεναγμών" σήμερα και το ξέρεις!
Μιλάω για την "αδελφότητα των πραγματικών φίλων" που φαίνεται στην ανάγκη.
Εντελώς τυχαία και συμπτωματική η χθεσινή ανάρτηση, καθόλου σύμπτωση η σημερινή "ελπίδα" που μου στέλνεις σήμερα από Κρήτη!
Να είσαι καλά, φίλε μου και μη φοβάσαι! Όταν οι συγγραφείς είναι και πολύ Άνθρωποι, αργά ή γρήγορα, πάνε πολύ μπροστά!
Εύχομαι ο Θεός να δίνει υγεία σε σένα και στην οικογένειά σου και η ζωή πολλές πολλές εμπνεύσεις με καλό τέλος, σαν κι αυτό που έδωσες στην δική μου την περιπέτεια σήμερα!
Ένα μεγάλο από καρδιάς "Ευχαριστώ" και στην Φωτεινή, την κοινή μας φίλη που ξέρει να "τρέχει" ΚΑΙ στα δύσκολα...
Φωτεινή μου, να είσαι καλά!!!
"Δεν χρειάζονται περ'σσότερα..."
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
- ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...
-
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας. - 3 Μαϊ 2011 11:18:00 π.μ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ό,τι και να πεις, Κατερίνα μου, όσα και να γράψεις, δεν πρόκειται να σου απαντήσω. Αισθάνομαι άβολα, το καταλαβαίνεις;
Το "καταλαβαίνω", Ντακάκη μου! Και μόνο που μπήκες στην διαδικασία ν' αφήσεις στίγμα σου εδώ, μου είπες ήδη πολλά! Ξέρω ότι είσαι καθαρός και κλασσικός γραφιάς και δεν έχεις καμιά σχέση με υπολογιστές. Αυτό που θα μπορούσε να είναι "πλην" για σένα στην εποχή μας, για σένα είναι ένα μεγάλο "συν"!
Μείνε όπως είσαι, Νίκο μου! Μην απαντάς, μη μου μιλάς, μη με διαβάζεις, άσε με εμένα όμως, να παραμιλάω! Κι όταν σε κουράσω, βάλε μια φωνή! Σίγουρα θα σ' ακούσω!
Η Φωτεινή μου είπε για την συνέντευξη στα Επίκαιρα. Τα παρήγγειλα και μου τα έφερε ο άντρας μου, σου δίνω "θερμά Συγχαρητήρια" για όλες σου τις απαντήσεις, έχω μια ένσταση όμως σε μία και δεν θα μου ξεφύγεις! Θα την κάνω ανάρτηση!
Άκου εκεί! Κι αν δεν ήταν πεπρωμένο αυτό σήμερα, τι ήταν;
Μην απαντάς! Γράφε βιβλία εσύ! Εγώ θα εξασφαλίσω χρόνο για διάβασμα, προκαταβολικά!
Μήπως κι αυτή η συνέντευξη που δημοσιεύτηκε σήμερα, ήταν μόνο σύμπτωση;
Κάποια πράγματα είναι "γραμμένα", Ντακάκη!
Για πάρε και κανένα λαχείο, πλιζ!
Δημοσίευση σχολίου