Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Αναμμένα κεράκια για όλους μας



Τα τέσσερα κεριά τα είδα στου Στράτου. Μ' άρεσαν πολύ και του τα δανείστηκα. Δεν τα "έκλεψα"... γιατί η Υγεία, η Ειρήνη, η Πίστη, η Αγάπη και η Ελπίδα είναι για όλους μας!

Καλή μας Χρονιά, λοιπόν, με όλα αυτά τα κεράκια αναμμένα!

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...Πέντε τα κεριά...
Κατερίνα μου,
και προσθέτω της Φιλίας!
Αυτής που μας ένωσε όλους, και συνεχίζεται με ομορφιά.
Χρόνια σου Πολλά και πάλι,
και...μάθε, σε παρακαλώ, τον Γιάννη, πως να "μπαίνει" στην..."Αστοριανή" !!!
(αν δεν τα θυμάται, να τα... σημειώσει!!!)
Φιλάκια γελαστά,
ιδίως στο Δημήτρη σου και στα παιδιά σου!
και του χρόνου!
Με την αγάπη μας,
Υιώτα-Δημήτρης
ΝΥ

Τα χνάρια είπε...

Χρόνια μας καλά και πάλι, Γιώτα μου!Πολλά τα κεριά, Γιώτα μου! Να καίνε για καλό, μόνο!
Πώς να του μάθω; Όλο κοπάνες είναι! Πάλι καλά που έμαθε όσα έμαθε!
Από Δευτέρα θα του κάνω ένα τηλεφωνικό μάθημα.
Εντάξει;
Φιλάκια πολλά!