Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Το "αδύναμο χρήμα"

Έχουν "φαγοπότι" στης Καρυάτιδας. Έφαγα, ήπια, άκουσα, πήρα και το "κάτι τίς μου"...

Κάρυ: Μαμούνι πρέπει να ξέρεις πως στον βαθιά υλιστικό κόσμο που ζούμε, οι ηθικές αρχές και οι αρετές όπως η εντιμότητα, γενναιότητα, αξιοπρέπεια, ανδρεία, που συνήθως δεν εξασφαλίζουν την ισχύ του χρήματος, απορρίπτονται!`
Το χρήμα έχει δύναμη τρομερή νικά πολλές φορές ακόμα κι'έναν φτερωτό Θεό.
Στέκεται όμως αδύναμο μπροστά στην απόκτηση της πραγματικής ευτυχίας!
Ο πλούτος είναι πρόσκαιρος ακόμα και αν σε συντροφεύει σ'όλη την ζώσα περίοδο.
Μετά τον θάνατο όμως μόνο η Αρετή παραμένει να φωτίζει το πέρασμά σου, όπως ακριβώς φωτίζει την μαραθώνια... διαδρομή του Σπύρου Λούη.
Ο Σπύρος επέλεξε ν'ακολουθήσει τον "λακωνισμό" που εκτός απο τρόπος έκφρασης είναι και η απλή-λιτή θεώρηση της ζωής!!!

4 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...πήγα στην ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ...

βασική άποψη της πραγματικότητας...
Χαιρετισμούς και στις δυο σας...,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Τα χνάρια είπε...

Γιώτα μου, στην γύρα είσαι; Μεσημεράκι εκεί, ε;
Βασικότατη! Καλό σας απόγευμα και μια χαρούμενη Κυριακή!

kariatida62 είπε...

Βρε, Χνάρια, Πατρίδα μου!!!
Ήρθα να σου φέρω μεζεδάκι και κρασάκι να πιεις...δεν είναι βέβαια σαν το δικό σας, αλλά πίνεται κι'αυτό!
Πώς γίνεται με το μπλογκ σου πάντα και μαρτυρώ μέχρι νάρθω...είναι βλέπεις και ο δρόμος όλο στροφές...χαχαχα!
Αλλά τώρα που σε βρήκα θάρχομαι συχνά να τα λέμε...και συ καλοδεχούμενη στο σπιτικό μου,όποτε θέλεις νάρχεσαι σαν το σπίτι σου! :)

Σ'άρεσε ο "Σπύρος μας"? Την διάβασες την ιστορία του? Αυτοί μας απέμειναν πια για να τους κοιτούμε και να παίρνουμε δύναμη για το αύριο!
Σε καληνυχτώ φιλιά

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Οι στροφές είναι απομεινάρι Πηλίου, Κάρυ μου!
Και βέβαια το διάβασα και μ' άρεσε πολύ η ανάγνωση, πέρα απ' την συγκίνηση, καθότι... παλιά Ελληνικά!Αγαπημένα μεν, ξεχασμένα δε!
Είπαμε, Κάρυ μου! Μόνο κοιτάζοντας πίσω, θα πάμε μπροστά.
θα έρχομαι, Κάρυ μου! θα έρχομαι!Γράφε εσύ τα ωραία σου, κι εγώ θα τα διαβάζω μαζεμένα, όταν δεν προλαβαίνω. χαίρομαι που έχουμε κοινές Πατρίδες!Αυτό ενώνει ανθρώπους!