Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Η αδελφότητα των στεναγμών Νίκος Ντακάκης

Η αδελφότητα των στεναγμών

Νίκος Ντακάκης


Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ

Όλα ξεκινούν από μια Κατερίνα...

(Για την ηρωίδα μιλάω που τα πίνει...)

Τι θέλει να ξεχάσει;

Μήπως είναι τρελή;

Μια άλλη Κατερίνα την δικαιολογεί, γιατί ξέρει καλά το "μυστικό". Δεν το λέει, όμως! Απλά, φωτογραφίζει την κρυψώνα της και κερνάει τον Νίκο Ντακάκη για τις εμπνεύσεις του!

Έστω, κι αν είναι έτσι...



ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ, Νίκο!



3 σχόλια:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Το τραγούδι δεν ακούγεται και σε σας καλά;

Φωτεινή είπε...

Τέλειο είναι!!!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Δεν μασάει το τραγούδι; Σε μένα δεν ακούγεται καλά, γιατί είναι φουλ η μνήμη.Θα το δω το βράδυ. Τώρα έχω μαστόρια...
Δεν είχα θέα, πες τον Νίκο και το γυρόφερνα στα χνάρια! Υπομονή! Θα το πάω και στα βουνά και στις θάλασσες!
Φιλιά, Φωτεινή μου!