Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται. Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας. Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε. Κι ακούμπησε την καρδιά μας.
Είναι ένα πολύ σκληρό τραγούδι και βιντεάκι. Δύσκολα θα τ' ανέβαζα, μα με συντάραξε η αποκάλυψη της Νικολούλη με τη νεκρή κοπέλα στην υπόγεια διάβαση... Τα "σκληρά" είναι τελικά πολύ δίπλα μας, όσο κι αν κλείνουμε τα μάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου