Η "Σχεδία" του Έκτου Λυκείου Καλλιθέας.
Η Ιωάννα και η Ελληνογερμανική φιλία.
Διάλεξα δυο τίτλους (εσείς θα βρείτε τους υπόλοιπους) που παραπέμπουν σ' ένα παλιό, γνωστό, αγαπημένο στέκι, ΟΧΙ όμως και ξεχασμένο!
Απλά, χάθηκα... μέσα στους δρόμους της δικής μου θάλασσας.
Άκουσα όμως ένα κάλεσμα, πραγματικά πριν χαράξει η νέα μέρα και βρέθηκα στο λιμάνι. Εκεί είδα φίλους και γνωστούς καθηγητές και νέα παιδιά να σαλπάρουν στ' ανοιχτά με μια νέα "Σχεδία"!
"Α, γι' αυτό μου μύρισε θάλασσα νυχτιάτικα!" σκέφτηκα, μα δεν το είπα.
"Ει!" τους φώναξα! "Είμαι κι εγώ εδώ! Θέλω να με πάρετε μαζί σας! Να με ταξιδέψετε! Δεν θέλω να είμαι άλλο μόνη!"
Μου χαμογέλασαν χωρίς πολλές πολλές κουβέντες και ένιωσα σα να με περίμεναν πάντα, όχι μόνο εμένα, αλλά όλο τον κόσμο! Άλλωστε η "Σχεδία" τους είναι ανοιχτή. Δεν έχει πόρτες, παράθυρα, ούτε θέσεις πρώτης και δευτέρας κατηγορίας. Έχει μόνο πάτωμα, που όλο και μεγαλώνει για να κάθονται όλοι οι φίλοι που θέλουν να ταξιδέψουν παρέα. Έχει σταθερούς και γυμνασμένους κωπηλάτες και πολλά κουπιά για όσους θέλουν να ταράξουν τα ήσυχα νερά της θάλασσας, αυτής που τελικά θα αρμενίσουμε...
Μου θύμησε ΑΡΓΩ...
Να μην αργώ, όμως! Ξημέρωσε και το ταξίδι της "Σχεδίας" μας άρχισε!
Είμαι ήδη μέσα, ταξιδεύω μαζί τους, κουνάω μαντήλι και στους έξω, σκουπίζω και πότε πότε τα δάκρυα συγκίνησης που έρχονται στα μάτια μου, χωρίς να με δουν, (κι αν δουν, όλοι το ίδιο μου φαίνεται κάνουν, τάχα μας δρόσισαν οι σταγόνες και η αλμύρα της θάλασσας...)
"Έι, εσείς, εκεί έξω! Ελάτε! Προλαβαίνετε!" τους φωνάζω, "Μην αγχώνεστε! Όλοι χωράμε! Γίνονται συνεχείς στάσεις! Μπορείτε να ξεχάσετε τις βαλίτσες σας, όχι όμως και την ελεύθερη ψυχή σας! Ελάτε!Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους και για πανιά, κόντρα στον άνεμο, είναι οι ανοιχτές αγκαλιές και οι καλές προθέσεις, όλων μας!"
Καλό μας Ταξίδι, παιδιά!
4 σχόλια:
Σας ευχαριστούμε πολύ.Σαν εκπρόσωπος του 6 Γελ θέλω να σας πω ότι μας τιμάνε πάρα πολύ λόγια σας.Πράγματι είμαστε πάντα ανοιχτοί,μια μεγάλη αγκαλιά να ρουφήξει όποιον θέλει,μια παρέα μαθητών και καθηγητών πέρα από την συγκρουσιακή λογική,με λίγα λόγια μια ιδανική παρέα που θα κάνει ιστορίες και κυκλώματα κατά τον Διονύση Σαββόπουλο.Να μας επισκέπτεστε για να σας κερνάμε αγάπη και ζεστασιά τα οποία έχουμε άφθονα.Έχουμε βρει την μαγική και ατελείωτη πηγή τους.Αυτά και συγγνώμη για την πολυλογία μου.
Νίκο μου, τέτοιες πολυλογίες, νά 'ταν κι άλλες!
Εσείς με συγκινήσατε πολύ πρωί πρωί, έτυχε να το δω, γιατί συνήθως μπαίνω κυνηγημένα (καθώς έμπλεξα με το μαγαζί) και χάρηκα τόσο πολύ!!! Φάνηκε απ' την αντίδρασή μου να γράψω αμέσως δυο λόγια, έτσι όπως τα ένιωθα!
Ξέρω το Σχολείο σας απ' την γέννησή του, ιντερνετικά, όπως και τον ιδρυτή του και καταξιωμένο φίλτατο Διονύση, ξέρω τι έδαφος καλλιεργείτε και τι καρπούς θερίζετε, όλη η ομάδα τώρα πια και παρόλο που λείπω ελαφρώς φέτος, όπως είδατε, όλα τα Σχολεία (όσα γνωρίζω τουλάχιστον) σας έχω σημαία μου, δίπλα και πάντα σταθερά!
Ξέρω την ζεστασιά σας όλων σας, την ποιότητα της τροφής που δίνετε στους μαθητές σας και σε μας ιντερνετικά.
Όλα τα ξέρω, κι όλα όσα έχασα θα τα μάθω, να είστε σίγουροι!
Χάρηκα τόσο πολύ που μου έγραψες, Νίκο και για την γενικά ανοιχτή σας αγκαλιά!
Δική μου η τιμή και το σχόλιο και το Σχολείο σας, Νίκο!
Μ' αρέσουν οι αλλαγές σας, η συμμετοχή των παιδιών, το άνοιγμα σε όλους, όπως και η Σχεδία σας!
Καλά ταξίδια, Νίκο! Ευχαριστώ!
Υγ. Γράφω πάλι βιαστικά αυτό το σχόλιο, γιατί άργησα να γυρίσω απ' την δουλειά και οι άντρες περιμένουν να φάμε.
Μετά θα έρθω να ταξιδέψω με την "Σχεδία" σας, μας, όλων!
Ε, καλά! Άμα βιάζεσαι, κάνεις και λάθη! Την ουσία πάντως, την είπα!
Για να μην χασομεράνε μαθητές και καθηγητές, γιατί τραβούν κουπί, αντιγράφω εδώ ότι αφορά τα χνάρια:
23 Φεβρουαρίου 2011 2:10 π.μ.
Blogger Ο/Η Τα χνάρια είπε...
'Αλλος για την Σχεδία μας;
Καλό μας ταξίδι, παιδιά!
Παρούσα και επιβάτης!
http://tokafeneiontoukyklaminou.blogspot.com/2011/02/blog-post_23.html
Χάρηκα τόσο πολύ!
23 Φεβρουαρίου 2011 6:31 π.μ.
Τα χνάρια,
Ας μου επιτραπεί εδώ πέρα, για όσους δε γνώρισαν το μπλογκ μας στις αρχές του, να αναφέρω ότι Τα χνάρια ( τότε "κυκλάμινο του βουνού") είναι από τους πρώτους, πιο αγαπημένους και πιο σταθερούς φίλους του ιστολογίου μας. Και πίσω απ' αυτό η Κατερίνα απ' το Βόλο, με τον αστείρευτο δυναμισμό της, την αλτρουιστική της παρουσία, την ανθρώπινη καρδιά.
Επισκεφτείτε τη διεύθυνση που μας δίνει στο σχόλιό της, να δείτε πώς μας (ξανα) στολίζει! :-)
Κατερίνα, τα ευχαριστώ μας λίγα είναι.
Υγ. Τα δικά μου Διονύση, πόσα να είναι; Λιγότερα;
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΣΕ!
Κι εσένα Νίκο!
"Καλή Συνέχεια!" Πάμε γι' άλλα!
Δημοσίευση σχολίου