Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Όσο υπάρχουν φίλοι







θα υπάρχω και στα μπλογκ και θα σας ζαλίζω γι' αυτούς!

Η Ζωή Τακτικού υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει στη ζωή μου, κι ας μην βλεπόμαστε συχνά!
Γράφει, ζωγραφίζει, πέρασε απ' το μαγαζί κι άφησε στον γιο μου ένα μικρό δείγμα της αγάπης της και της φιλίας της για μένα!

Μόνο που ψάχνομαι που θα το "κρεμάσω"...
Στα χνάρια μου, στην κουζίνα μου, στην καρδιά μου;
Δεν ξέρω! Θα δείξει!





Διάλεξα τη μυγδαλιά... Έτσι κι αλλιώς, πάντα είναι βιαστική, όπως κι εγώ...

Περισσότερα για την Ζωή Τακτικού, εδώ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: