Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται. Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας. Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε. Κι ακούμπησε την καρδιά μας.
...φλογάτο μου ...κυκλάμινο!!!!!!!!!!!!!!! αν πήρες το... δρόμο... (πλήρωσες διόδια;;;;) κι αν δώρισες το ταπεινό βιβλίο μου στον λεβέντη καραβοκύρη... μήπως -όπως κάπου μου είπες...- χρειάζεται και λεξικό;;;;;;;;;;;;; Ευχαριστως, θα το στείλω! Τώρα, δίκαια θα σου λένε, πήρες τα... όρη και τα βουνα, μα και τη γαληνεμένη θάλασσα... Είναι πολύ όμορφο να επικοινωνούμε, οι δυο μας, έστω και "βιντεϊκώς"... μα φοβούμαι ότι όχι μόνο θα παραπονιούνται οι φίλοι σου για την ιντερνετική φιλία μας... μα θα με αποφεύγουν κι από πάνω... (όπως κι ένας -όνομα και μη ...χουριό... εσύ ξέρεις, ή διαισθάνεσαι..., και το πας κόντρα...) άντε, εδώ, όνομα δε λέω...
Να μου είσαι καλά, κι αν ο θεός ευδοκήσει, το καλοκαίρι!!! πάντα με αγάπη, Υιώτα ΝΥ
Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω, Γιώτα μου! Έτσι κι αλλιώς, εγώ δεν οδηγώ (άσε τα διπλώματα στην τσάντα!) και στα κυκλάμινα, ειδικά στα κόκκινα, ευτυχώς δεν έβαλαν ακόμα διόδια! Στον κύριο Μανώλη δεν χάρισα το βιβλίο σου, όχι γιατί δεν θα το ήθελε ο άνθρωπος (πάντα στην κάθε οικογένεια υπάρχει κάποιος που διαβάζει και θα του ήταν πολύτιμο!)αλλά γιατί είναι η ρεζέρβα μου ή αλλιώς το μοντελάκι μου για φωτογράφηση! Αν το έδινα, εγώ τι θα έχω; Εδώ έγινε συνδυασμός! Ο κύριος Μανώλης είναι πελάτης, μου έκανε παράπονα μέρες που δεν φωτογραφίζω την δική του την βάρκα, την Δήμητρά του, μια μέρα με περίμενε κιόλας και δεν μπόρεσα να πάω, γιατί είχα δουλειά στο μαγαζί, οπότε, χθες, μετά τον καφέ του, πήγα μαζί του, έμαθα το στέκι του, έβγαλα στα πεταχτά και μερικές φωτογραφίες και έφυγα! Το βιβλίο σου, λόγω μεγέθους και αγάπης ήταν στην τσάντα μου, του είπα και πέντε βασικά λόγια για σένα και ευχαρίστως φωτογραφήθηκε μαζί του! Μου έλεγε να μπω μέσα στην βάρκα του, για καλύτερες φωτογραφίες, εγώ όμως, ακόμα αδύναμη, ζαλιζόμουνα και έξω στην στεριά! Φοβήθηκα μην του πέσει και στην θάλασσα και του το πήρα γρήγορα, άλλωστε, θέλει να δοξαστεί κι εκείνος για την δική του λεβεντιά! Μάλλον σε ζήλεψε και λιγάκι και μου είπε θα μου διηγηθεί θαλασσινές ιστορίες, να γράψω ένα βιβλίο για κείνον! Γέλαγα! Μια και προκόψαμε με τα δικά μας... μια και πρόλαβα να γράψω τις δικές μου τις ιστορίες, έχω και πολλές προτάσεις για βιβλία άλλων! Αχού, τι πάθαμε, Γιώτα μου!
Όσο για τους φίλους μου και όχι μόνο τους ιντερνετικούς, όλοι έχουν πολλά παράπονα από μένα, όχι όμως με αφορμή εσένα!Κάποιοι μου το λένε στα ίσια, κάποιοι άλλοι όχι. Το κακό είναι ότι άλλαξαν πολύ οι συνθήκες της ζωής μου, οι αντοχές μου και οι διαθέσεις μου και κανένας δεν θέλει να το καταλάβει! Ούτε κι εγώ μπορώ να εξηγώ συνέχεια τα ίδια και τα ίδια!
Γιατί να σε αποφεύγουν, Γιώτα μου; Ίσα ίσα που οι φίλοι μου οι Βολιώτες, πρώτα περνάνε από σένα και μετά από μένα και πάλι, δεν γράφουν! Αν έγραφαν οι δικοί μου φίλοι ή γνωστοί, θα είχα γίνει φίρμα, Γιώτα μου! Μ' αρέσει που μιλάμε για τους φίλους μας και τους μετράμε... Το μέτρημα στην ανάγκη φαίνεται, Γιώτα μου! Ποιος σε απέφυγε με αφορμή εμένα; Αυτό μου ξέφυγε! Αλλά και πάλι, κανένας φίλος μας δεν είναι δεμένος στην άκρη να μας περιμένει! Αρκεί που ξέρουμε ότι αγαπιέμαστε μεταξύ μας κι ότι παραμένουν τα καλά αισθήματά μας! Όλοι μας περνάμε φάσεις, χανόμαστε με μερικούς ανθρώπους, βρίσκουμε καινούργιους, ξαναβρίσκουμε παλιούς, έτσι πάει ο κύκλος της ζωής. Εγώ λόγω του χαραχτήρα μου, και λόγω ποικιλία εργασίας (περίπτερο, καφενείο, πρώην δουλειές, χωριό, ίντερνετ, νοσοκομεία κ.λ.π.) γνωρίζομαι με πολλούς ανθρώπους που πολλά μας δένουν, αλλά κρατάει μόνο όσο μπορώ να το ελέγξω. Δίνω προτεραιότητες, αλλιώς θα έπρεπε να είχα βοηθούς δημοσίων σχέσεων! Η απομάκρυνσή μου για κάποια διαστήματα, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για μένα! Αυτό συμβαίνει και το νιώθουν μόνο εκείνοι που έχουν μόνο σταθερή ζωή και πέντε σταθερούς ανθρώπους δίπλα τους! Εγώ για σταθερούς έχω τουλάχιστον πενήντα, οπότε, μην ανησυχείς για τίποτα! Εχθρός με αφορμή εμένα, δεν πρόκειται να σου προκύψει! Α! Για τα βραβεία σου, μπορεί!Εκεί όμως, λέγεται ανταγωνιστική φιλία! Κάπως έτσι, λέει, το λένε! Κι εγώ τώρα τα μαθαίνω!Άμα ήταν, δεν θα έκανα τον ντελάλη, πέντε και βάλε χρόνια! Θα μπορούσα να προβάλλω πολύ περισσότερο τον εαυτό μου και πίστεψέ με, δεν με τιμάει ιδιαίτερα να μαθαίνουν μέσω των ταλέντων των άλλων! Δεν είμαι διαφημίστρια, δεν πληρώνομαι, δεν μου είπε κανένας τι να κάνω! Με πληγώνει η αδικία, μ' αρέσει να στηρίζω ανθρώπους που αξίζουν, πόσο μάλλον τους φίλους μου, που τελικά, αυτοί κι αν αξίζουν! Αυτό, είναι Γιώτα μου! Βγάλε όλα τα αρνητικά απ' το μυαλό σου, για όποιον και όποια και προχώρα! Μη στέκεσαι καθόλου πίσω, γιατί απ' ότι κατάλαβα, πας πολύ πολύ πίσω... Δε λέει! Μας ξεφεύγει η ουσία και η ζωή τρέχει! Τα πρώτα σκιρτήματα μετράνε που ήταν και αγνά! Εκεί μόνο θα μένεις! Τα άλλα τα φέρνουν μόνο οι κακές στιγμές!Εγώ εκεί τα ρίχνω. Φιλάκια μεσημεριάτικα! Βιαστικά, πάντα! Θα έρθει και το καλοκαίρι και ο χειμώνας πάλι! Όλα θα έρθουν, μα μήπως πρέπει να ζούμε και την μέρα μας, γιατί κατεβαίνουμε μια σκάλα που δεν ξέρουμε πόσα σκαλιά έχει; Ρε, φιλοσοφία μεσημεριάτικη! Στον αέρα! Ότι έγραψα, έγραψα!
...άν και...μικρότερή μου, ορθά μιλάς! Να είσαι καλά,
Κατερίνα μου,
Να έχεις την αγάπη στη καρδιά και στο προσκεφάλι σου... και τη Δευτέρα, την "επίσημη" ημέρα της Αγάπης, ό,τι το καλύτερο, ανανεωμένη, σ' όλες σου τις κινήσεις και τα όνειρα! Χαιρετισμούς σε όλους, πάντα με αγάπη, Υιώτα αστοριανή Νέα Υόρκη
5 σχόλια:
...φλογάτο μου ...κυκλάμινο!!!!!!!!!!!!!!!
αν πήρες το... δρόμο... (πλήρωσες διόδια;;;;)
κι αν δώρισες το ταπεινό βιβλίο μου στον λεβέντη καραβοκύρη...
μήπως -όπως κάπου μου είπες...- χρειάζεται και λεξικό;;;;;;;;;;;;;
Ευχαριστως, θα το στείλω!
Τώρα,
δίκαια θα σου λένε, πήρες τα... όρη και τα βουνα, μα και τη γαληνεμένη θάλασσα...
Είναι πολύ όμορφο να επικοινωνούμε, οι δυο μας,
έστω και "βιντεϊκώς"...
μα φοβούμαι ότι
όχι μόνο θα παραπονιούνται οι φίλοι σου για την ιντερνετική φιλία μας...
μα θα με αποφεύγουν κι από πάνω...
(όπως κι ένας -όνομα και μη ...χουριό... εσύ ξέρεις, ή διαισθάνεσαι..., και το πας κόντρα...)
άντε, εδώ, όνομα δε λέω...
Να μου είσαι καλά, κι αν ο θεός ευδοκήσει, το καλοκαίρι!!!
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
ΝΥ
Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω, Γιώτα μου! Έτσι κι αλλιώς, εγώ δεν οδηγώ (άσε τα διπλώματα στην τσάντα!) και στα κυκλάμινα, ειδικά στα κόκκινα, ευτυχώς δεν έβαλαν ακόμα διόδια!
Στον κύριο Μανώλη δεν χάρισα το βιβλίο σου, όχι γιατί δεν θα το ήθελε ο άνθρωπος (πάντα στην κάθε οικογένεια υπάρχει κάποιος που διαβάζει και θα του ήταν πολύτιμο!)αλλά γιατί είναι η ρεζέρβα μου ή αλλιώς το μοντελάκι μου για φωτογράφηση! Αν το έδινα, εγώ τι θα έχω;
Εδώ έγινε συνδυασμός!
Ο κύριος Μανώλης είναι πελάτης, μου έκανε παράπονα μέρες που δεν φωτογραφίζω την δική του την βάρκα, την Δήμητρά του, μια μέρα με περίμενε κιόλας και δεν μπόρεσα να πάω, γιατί είχα δουλειά στο μαγαζί, οπότε, χθες, μετά τον καφέ του, πήγα μαζί του, έμαθα το στέκι του, έβγαλα στα πεταχτά και μερικές φωτογραφίες και έφυγα!
Το βιβλίο σου, λόγω μεγέθους και αγάπης ήταν στην τσάντα μου, του είπα και πέντε βασικά λόγια για σένα και ευχαρίστως φωτογραφήθηκε μαζί του! Μου έλεγε να μπω μέσα στην βάρκα του, για καλύτερες φωτογραφίες, εγώ όμως, ακόμα αδύναμη, ζαλιζόμουνα και έξω στην στεριά! Φοβήθηκα μην του πέσει και στην θάλασσα και του το πήρα γρήγορα, άλλωστε, θέλει να δοξαστεί κι εκείνος για την δική του λεβεντιά!
Μάλλον σε ζήλεψε και λιγάκι και μου είπε θα μου διηγηθεί θαλασσινές ιστορίες, να γράψω ένα βιβλίο για κείνον!
Γέλαγα! Μια και προκόψαμε με τα δικά μας... μια και πρόλαβα να γράψω τις δικές μου τις ιστορίες, έχω και πολλές προτάσεις για βιβλία άλλων!
Αχού, τι πάθαμε, Γιώτα μου!
Όσο για τους φίλους μου και όχι μόνο τους ιντερνετικούς, όλοι έχουν πολλά παράπονα από μένα, όχι όμως με αφορμή εσένα!Κάποιοι μου το λένε στα ίσια, κάποιοι άλλοι όχι. Το κακό είναι ότι άλλαξαν πολύ οι συνθήκες της ζωής μου, οι αντοχές μου και οι διαθέσεις μου και κανένας δεν θέλει να το καταλάβει! Ούτε κι εγώ μπορώ να εξηγώ συνέχεια τα ίδια και τα ίδια!
Γιατί να σε αποφεύγουν, Γιώτα μου; Ίσα ίσα που οι φίλοι μου οι Βολιώτες, πρώτα περνάνε από σένα και μετά από μένα και πάλι, δεν γράφουν!
Αν έγραφαν οι δικοί μου φίλοι ή γνωστοί, θα είχα γίνει φίρμα, Γιώτα μου!
Μ' αρέσει που μιλάμε για τους φίλους μας και τους μετράμε...
Το μέτρημα στην ανάγκη φαίνεται, Γιώτα μου!
Ποιος σε απέφυγε με αφορμή εμένα; Αυτό μου ξέφυγε! Αλλά και πάλι, κανένας φίλος μας δεν είναι δεμένος στην άκρη να μας περιμένει! Αρκεί που ξέρουμε ότι αγαπιέμαστε μεταξύ μας κι ότι παραμένουν τα καλά αισθήματά μας! Όλοι μας περνάμε φάσεις, χανόμαστε με μερικούς ανθρώπους, βρίσκουμε καινούργιους, ξαναβρίσκουμε παλιούς, έτσι πάει ο κύκλος της ζωής. Εγώ λόγω του χαραχτήρα μου, και λόγω ποικιλία εργασίας (περίπτερο, καφενείο, πρώην δουλειές, χωριό, ίντερνετ, νοσοκομεία κ.λ.π.) γνωρίζομαι με πολλούς ανθρώπους που πολλά μας δένουν, αλλά κρατάει μόνο όσο μπορώ να το ελέγξω. Δίνω προτεραιότητες, αλλιώς θα έπρεπε να είχα βοηθούς δημοσίων σχέσεων!
Η απομάκρυνσή μου για κάποια διαστήματα, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για μένα! Αυτό συμβαίνει και το νιώθουν μόνο εκείνοι που έχουν μόνο σταθερή ζωή και πέντε σταθερούς ανθρώπους δίπλα τους!
Εγώ για σταθερούς έχω τουλάχιστον πενήντα, οπότε, μην ανησυχείς για τίποτα! Εχθρός με αφορμή εμένα, δεν πρόκειται να σου προκύψει! Α! Για τα βραβεία σου, μπορεί!Εκεί όμως, λέγεται ανταγωνιστική φιλία! Κάπως έτσι, λέει, το λένε! Κι εγώ τώρα τα μαθαίνω!Άμα ήταν, δεν θα έκανα τον ντελάλη, πέντε και βάλε χρόνια! Θα μπορούσα να προβάλλω πολύ περισσότερο τον εαυτό μου και πίστεψέ με, δεν με τιμάει ιδιαίτερα να μαθαίνουν μέσω των ταλέντων των άλλων! Δεν είμαι διαφημίστρια, δεν πληρώνομαι, δεν μου είπε κανένας τι να κάνω!
Με πληγώνει η αδικία, μ' αρέσει να στηρίζω ανθρώπους που αξίζουν, πόσο μάλλον τους φίλους μου, που τελικά, αυτοί κι αν αξίζουν!
Αυτό, είναι Γιώτα μου! Βγάλε όλα τα αρνητικά απ' το μυαλό σου, για όποιον και όποια και προχώρα! Μη στέκεσαι καθόλου πίσω, γιατί απ' ότι κατάλαβα, πας πολύ πολύ πίσω...
Δε λέει! Μας ξεφεύγει η ουσία και η ζωή τρέχει! Τα πρώτα σκιρτήματα μετράνε που ήταν και αγνά! Εκεί μόνο θα μένεις! Τα άλλα τα φέρνουν μόνο οι κακές στιγμές!Εγώ εκεί τα ρίχνω.
Φιλάκια μεσημεριάτικα!
Βιαστικά, πάντα!
Θα έρθει και το καλοκαίρι και ο χειμώνας πάλι!
Όλα θα έρθουν, μα μήπως πρέπει να ζούμε και την μέρα μας, γιατί κατεβαίνουμε μια σκάλα που δεν ξέρουμε πόσα σκαλιά έχει;
Ρε, φιλοσοφία μεσημεριάτικη!
Στον αέρα! Ότι έγραψα, έγραψα!
Καλά! Μιλάμε, δεν χωρούσε!
Με δόσεις και τα σχόλια! Έλεος, Κατερίνα που πάντα έχεις να πεις πολλά, λες και οι άλλοι, δεν έχουν!
...άν και...μικρότερή μου,
ορθά μιλάς!
Να είσαι καλά,
Κατερίνα μου,
Να έχεις την αγάπη στη καρδιά και στο προσκεφάλι σου...
και τη Δευτέρα,
την "επίσημη" ημέρα της Αγάπης,
ό,τι το καλύτερο,
ανανεωμένη,
σ' όλες σου τις κινήσεις και τα όνειρα!
Χαιρετισμούς σε όλους,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
Νέα Υόρκη
Δημοσίευση σχολίου