Αγαστή Συνεργασία - Αναστασία Καλλιοντζή

Αγαστή Συνεργασία

Αναστασία Καλλιοντζή

Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ



Oρέ, Φωτεινή, τ' είν' τούτο που μου χάρισες; (μεταξύ των άλλων!)

Βρήκες άνθρωπο να χαρίσεις την "Αγαστή Συνεργασία"!
Εδώ κάθε σελίδα θέλει και ανάρτηση! Είχα (και μ' έχουν...) μια ιδιαίτερη "αδυναμία" στους Εκδοτικούς Οίκους, τώρα μ' έβαλες φωτιά...
Θα μου πεις: "Η Αναστασία γράφει μυθιστόρημα!"
Θα σου πω: "Μ' αρέσουν πολύ τέτοια μυθιστορήματα!"

Αμ, κι αυτό το κορίτσι, τι βρομόστομα έχει; Όλα, έξω απ' τα δόντια, τα λέει!
Πήγα να διαβάσω στο μαγαζί, κι όλο σημείωνα!
"Τι κάνεις εκεί;" με ρώτησε ένας πελάτης. "Διαβάζεις ή γράφεις;"
Τι να του εξηγήσω;
Με διέκοπτε.

Τ' άφησα κι εγώ πάλι στην τσάντα μου και την άλλη μέρα το πήγα στην θάλασσα! Ήταν, σα να το είχα διαβάσει!Μ' έβαλε στο πνεύμα απ' την αρχή. Λίγα διάβασα, πολλά κατάλαβα, αν και εδώ και κάτι χρόνια, κάτι έχω μυριστεί...
Άλλο όμως να φαντάζεσαι, κι άλλο να τα διαβάζεις από ένα μυθιστόρημα από μια πολύ γνωστή και επιτυχημένη συγγραφέα!

Όχι, που νόμιζα εγώ, ότι οι Εκδοτικοί Οίκοι επιτελούν Ιερό έργο!Μάρκετ είναι τελικά και τους ενδιαφέρει "το προίόν" που πουλάει και θα τους δώσει κέρδος!

Γι' αυτό έλεγα και επιμένω πως αυτές "οι επιχειρήσεις" θα έπρεπε να επιδοτούνται απ' το κράτος, αλλά, ποιος ν' ακούσει εμένα;

Χίλια δίκια έχουν τελικά οι Εκδοτικοί Οίκοι, κι άλλα τόσα όμως και οι συγγραφείς!
Δεν πληρώνεται παιδί μου η πνευματική δουλειά, με τίποτα!

Τι να πω; Άλλο ένα "Ευχαριστώ" σε σένα για την πολύτιμη φιλία σου και για όλα τα "δώρα σου" που το ένα ήταν και "ζωής", αλλά εδώ έχει μεγάλη συμμετοχή και ο Νίκος Ντακάκης! ( Άλλος παραμυθάς κι αυτός! Τον "είδα" στην αδελφότητα των στεναγμών και στα άλλα του... που ακόμα άλλοι δεν έχουν "δει"!Τι να πω; Προειδοποιώ τις νοικοκυρές να μην έχουν φαί στην φωτιά, γιατί, πάει! Το έκαψαν!)

Πάμε τώρα στην αγαπημένη μου καπετάνισσα, την Αναστασία!
Να πω την αλήθεια μου, αν και έκλαψα πολύ με το "Μη μου λες Αντίο" στην τηλεόραση, την όμορφη φατσούλα της και το πλούσιο βιογραφικό της, δεν το ήξερα!



Την συνάντησα πέρσι στο Φέισμπουκ, μ' έκανε φίλη της, κι από κει και πέρα, γνώρισα περισσότερο και τον χαραχτήρα της! Ένα κορίτσι, έξω καρδιά!
"Γεια σας, παίδες μου!" γράφει στην μία της σελίδα (που δυστυχώς εγώ την έχασα, γιατί με διέγραψε το Φεις!") και αφιερώνει στους φίλους της παλιά αξέχαστα και αθάνατα τραγούδια!
"Πού τα βρίσκεις, βρε κορίτσι μου;" την ρώτησα παλιότερα "και πως θυμάσαι τόσες λεπτομέρειες;"
"Μεγάλωσα μεσ' την Κολούμπια", μου απάντησε κι εκεί βρήκαμε κάποια κοινά σημεία, γιατί εκεί δούλεψα κι εγώ κάποτε, για τρεις μήνες.
Ενώσαμε την αγανάκτησή μας που την γκρέμισαν "εν μία νυκτί", λες και ήθελαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος της μουσικής ιστορίας μας!

Τι να πω, γι' αυτό το κορίτσι;
ΠΟΛΥΤΑΛΑΝΤΟ, ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟ, ΝΤΟΜΠΡΟ, εύχομαι ρόδα και τριαντάφυλλα στον δρόμο της ζωής της!

Όσο για μένα, θα το ξεψαχνίσω πολύ αυτό το βιβλίο!...
Να είμαστε καλά, θα 'χουμε να λέμε!...

Υγ. Πιστεύω πως αυτό το βιβλίο, αν και δεν το διάβασα ακόμα, πρέπει να το διαβάσουν όλοι όσοι γράφουν (κι είναι πολλοί - πιστέψ' τε με!) για να μην απογοητεύονται που είναι εκτός εκδοτικών οίκων.

Προχθές ένας φίλος μου είπε πολύ απογοητευμένος:
"Κατερίνα, ο Τάδε οίκος, μου γύρισε πίσω το βιβλίο μου. Στεναχωρέθηκα πολύ!"
"Όχι, φίλε μου", του είπα, χαρμολυπημένη. "Αυτό είναι ένα συν στα βραβεία σου! Βάλ' το στο ντοσιέ με τις επιτυχίες σου!Κάποτε θα αποκτήσει αξία!..."

"Με κοίταζε περίεργα, με παράπονο και ελπίδα μαζί!

Έτσι είναι, δυστυχώς!...
Κάποτε πίστευα πως μόνο οι καλοί συγγραφείς είναι στα βιβλιοπωλεία. Τώρα, όχι, χωρίς να σημαίνει πως δεν υπάρχουν πολύ καλά "άλογα" ΑΞΙΑ, που τραβάνε μπροστά, είτε είναι στο ράφι, είτε όχι!

Ευτυχώς!

Υγ. 2 Τώρα, Αναστασία μου, αν η ανάρτηση βγήκε "μικτή", μην με παρεξηγείς!
Καμία σχέση με "Αγαστή Συνεργασία", όποια έννοια κι αν δίνεται σ' αυτή την λέξη!

Κοινές στιγμές ζωής είναι, που βασίζονται περισσότερο στην ειλικρίνεια και στην εκτίμηση. Η φιλία έρχεται με τον χρόνο, όπως λέει και η Φωτεινή!

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία!