Στον Παναγιώτη αρέσει η Πριγκηπέσσα, το ριγέ σακκάκι και το κελί τριάντα τρία!
Πελάτες μου!
Ο καθένας θέλει ένα τραπέζι και τέσσερις καρέκλες, δικές του!
Αυτό θα πει στέκι!
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου