Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται. Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας. Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε. Κι ακούμπησε την καρδιά μας.
Η κλεμμένη κούραση (της Ρωξάνης Βασιλειάδου) ......Ναι, τελικά έχω καταπιεί πολλούς πληθυντικούς στη ζωή μου. Από αφηρημάδα, από δειλία, από βαρεμάρα, από αδιαφορία, από συνήθεια. Ο χτεσινός όμως, να εδώ μου κάθισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου