Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Φώτο κολάζ












2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...κόρη με τα ξανθά μαλλιά
και τα γραμμένα χείλη,
στα "κύματα" σε γνώρισα
σαν ακριβό κογχύλι...

και
μαζί σου, τόσα πρόσωπα από τον τόπο σου, που είναι και τόπος μου,
μαζί σου τόση φροντίδα κι αγάπη για όλους,
που σε τιμά
και
σίγουρα σ' αγαπούμε όλοι!

Αυτά τα "λίγα" από καρδιάς,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Αν η καρδιά σου τα λέει αυτά, τότε η δικιά μου, ακούει!
Φιλάκια, αγαπημένη φίλη!