Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Απλό σχόλιο

Έχω πολλές εκρεμότητες σ' αυτό το μπλογκ και όχι μόνο!
Παιδιά, δώσ ' τε μου χρόνο, πλιζ!
Η κάθε μέρα κουβαλάει στιγμές και γεγονότα, ευχάριστα και δυσάρεστα. Ο χρόνος μ' αναγκάζει να μην προλαβαίνω να γράψω όσα θέλω και όπου θέλω.
Παρευρέθηκα σε δυο εκδηλώσεις που με συγκλόνισαν, στεναχωρέθηκα που δεν μπόρεσα να πάω στην γιορτή του Μουσείου ΚΕ. ΜΕ.ΒΟ. να δω την Κάρλα και τους πελαργούς μου, πάνω που πήρα και το "παράσημο"! (Αχ! ρε Πρόεδρε!)
μια ανακατοσούρα και αλλαγή πάει να γίνει στη ζωή μου, όλο και το παλεύω, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν μ' έχει συγκλονίσει η δολοφονία και η ληστεία μιας μοναχικής γυναίκας στον Άι - Γιώργη του Άνω Βόλου!
Με τρομάζει ο κόσμος που ζω. Ανησυχώ. Προβληματίζομαι. Χαίρομαι που ο κόσμος του βιβλίου μας "ελευθερώνει", αλλά... δεν ξέρω αν φτάνει μόνο αυτό!
Τα λέμε, όμως, άλλη στιγμή, γιατί πήγε 4και30!

1 σχόλιο:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Κι επειδή αυτή η στιγμή, απ' ότι φαίνεται θ' αργήσει νά 'ρθει (μπορούμε να τα συζητήσουμε στο μέλλον και από άλλο μπλογκ), εύχομαι ως τότε, να έχουν αλλάξει όλα προς το καλύτερο και να μην φοβούνται πια, τους κλέφτες και τους κακοποιούς,μόνο οι άνθρωποι που ζουν μονάχοι, αλλά, όλος ο κόσμος!
Είθε!