"Καλές Εμπνεύσεις" στον Γιάννη

Φτάσαμε στα μισά του Μάη και ούτε που το κατάλαβα. Μπορεί να φταίει ο μεγάλος χειμώνας, μπορεί και τα μαζεμένα προβλήματά μου που ζητούσαν λύση.
Δεν έχει σημασία τι φταίει, σημασία έχει πως δεν έχω χρόνο να γράψω όλα όσα θα ήθελα και που αφορούν αυτό το μπλογκ.

Θα μείνω στο κυριότερο για μένα και που με στεναχώρεσε πολύ, κι αυτό είναι η ιντερνετική αποχώρηση του φίλου μου συγγραφέα Γιάννη Τσίγκρα απ' τα μπλογκ. Μου πήρε μέρες για να τον μεταπείσω, όπως μου είχε πάρει χρόνια και για να τον φέρω στην παρέα μας.

Και για τα δυο, νοιώθω άσχημα. Ειδικά η εντολή του "να τα διαγράψω", με τελείωσε!
Ποιος είναι αυτός που θα μπορούσε να σβήσει λέξεις του Γιάννη Τσίγκρα;
Ποιος;
Κι ο κλήρος έπεσε σε μένα...
Για να νοιώσει καλύτερα ο Γιάννης, έπρεπε εγώ να κάνω την "ευθανασία".
ΕΝΟΧΗ, έτσι κι αλλιώς, απ' την Ελληνική Λογοτεχνία που είναι το πιο σκληρό δικαστήριο, για όσους γράφουν, ίσως και όσων διαβάζουν.

Εύχομαι στον Γιάννη, μέσα απ' την ψυχή μου, αυτή του η απόφαση να του βγει σε καλό και να του δώσει χρόνο να γράψει το νέο του μυθιστόρημα, που όλοι θα μιλάνε γι' αυτό και όλοι.... θα τον μάθουν απ' αυτό!

Εύχομαι να είναι γερός και ευτυχισμένος, τόσο ο ίδιος, όσο και η οικογένειά του!

Γιάννη...