Για όσα δεν είπα και δεν έγραψα, για τις μέρες του Πάσχα.
Ένα καφενείο είναι πάντα ένας τόπος συνάντησης ανθρώπων μονάχων...
Αν είσαι καφετζού... νιώθεις κάτι παραπάνω και πονάς, το γράψεις ή όχι.
Ένωσα φωτογραφίες λουλουδιών, (αφού δεν μπορούσα πρόσωπα) που για μένα είναι ιστορίες βιβλίων. Δε φτάνει μια ανάρτηση.
Με κάλυψε αρκετά η Ευ ... αγγελία και της αφιερώνω το βιντεάκι. Της εύχομαι ολόψυχα, "ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου