Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Άτιτλο

Δεν είμαι για μπλόκινγκ απόψε, μα θέλω να γράψω δυο λόγια:

Το άκουσα χθες στις ειδήσεις και δε μου φεύγει απ' το μυαλό. Δεν ξέρω πόσο συζητήθηκε σήμερα και αν το μάθατε. Ήθελα μόνο να το γράψω κι εδώ.

Ένας άστεγος κοιμότανε μέσα σε κάδο απορρημάτων. Πήγε το απορρηματοφόρο, άδειασε τον κάδο στο αυτοκίνητο, εκείνος φώναζε: "Σταματήστε την μηχανή! Βοήθεια! Άνθρωπος!"
Σταμάτησαν οι μηχανές, ο άστεγος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο πολύ τραυματισμένος και εκεί υπέκυψε!

Θεέ μου, πόσο φρικτό! Ένας άνθρωπος! Ένας άστεγος!
Πού κοιμότανε; Πώς Έφυγε;

Τι να γράψω; Ότι σκέψεις αναπτύξω, θα είναι "λίγες".

Υγ.Για τους φίλους που ανησύχησαν,(όχι για την σφίγκα... γενικώς) τους "Ευχαριστώ"! Θα απαντήσω αύριο στα μηνύματά τους και θα τηλεφωνήσω σε κάποιους με την πρώτη ευκαιρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: