Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ!

ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ!



Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις...

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...τί έγινες, Ζαγοριανή κυρά μου;
πήγες εκεί και ψήφισες;
αναρωτιέμαι αν είσαι καλά, με ρωτούσε και ο εδώ...συνονόματος Δημήτριος...
είπα είσαι γερό σκαρί, μα κι ο καιρός αλλάζει... και...
Σε φιλούμε,
Υιώτα
ΝΥ

Τα χνάρια είπε...

Α, ρε Γιώτα, αγαπημένη!Ξέρω ότι μ' αγαπάς! Μην ανησυχείς! Αντέχω! Άρχισα τις βιταμίνες τώρα και όπου να 'ναι, θα ξανάρθω στα ίσια μου!
Πήγαμε αλερετούρ... Ψηφίσαμε και φύγαμε. Ετούτος ο Δημήτριος δούλευε. Ως να σχολάσει... "Από νύχτα σε νύχτα" που λέει και το άσμα.
"Ο καιρός αλλάζει" πολύ συχνά, Γιώτα μου, κατά πως θέλει, μα εμείς έχουμε υποχρέωση να είμαστε κόντρα στον άνεμο και συνάμα, όρθιοι!
Να μου φιλήσεις τον Δημήτρη σου και πες του πως πολλές φορές περνάει απ' το μυαλό μου, πόσο ωραίο θα ήταν αν μένατε κοντά μου!
Ποτέ δεν ξέρεις, ΟΜΩΣ!
Καλά! Στην άλλη ζωή, σίγουρα!
Φιλάκια και στους δυο σας! Και αγάπη!