Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

ΝΤΑΚΑΚΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!!









Τα χνάρια είπε...

Ντακάκηηηηηηηηηη!!!!
Τι ωραίο εξώφυλλο είναι αυτό;
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ και βιάζομαι για σύντομο ταξίδι, αύριο!
ΤΑ ΛΕΜΕ!!!!!
27 Νοεμβρίου 2010 9:45 μ.

Ή ΔΙΚΑΙΩΣΗ! (Χαρά, ικανοποίηση και ελεγχόμενη ζήλεια... ΧΑΛΑΛΙ ΣΟΥ, όμως Νίκο! Πάντα έλεγα πως το αξίζεις! Τουλάχιστον, εγώ πετυχαίνω στο να "μυρίζομαι" ταλέντα! Φιλάκια! Ορίστε! Δεν είναι άδικο να μην συμμετέχει στην ψηφορία και η αδελφότητα; Έλα μου, ντε!)

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΤΕΝΑΓΜΩΝ

ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΚΑΚΗΣ

ΛΙΒΑΝΗΣ

2 σχόλια:

Νίκος Ντακάκης είπε...

Κατερίνα μου, για μια ακόμη φορά Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Τράβα μπροστά, γράφε και μη φοβάσαι τίποτα.

Τα χνάρια είπε...

Νίκο μου, Πολύχρονος, Καλοτάξιδος και Πολυτάξιδος!
Τώρα... κατά πού τραβάω... θα δείξει!
Το "Γράφε" και "Διάβαζε" αυτή την εποχή, ανήκουν στις πολυτέλειες...
Το "μη φοβάσαι"... ειδικά στις μέρες μας... δεν είναι εύκολο!
Υπομονή, Νίκο μου, και όπου μας βγάλει!
Τα λέμε...