Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται. Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας. Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε. Κι ακούμπησε την καρδιά μας.
... η δική μου σιωπή έφτασε να δωθεί και να δεθεί με τον αγαπημένο φλοίσβο... έναν ήχο προσφιλή από μια θάλασσα που ενώνεται μέσω μιας προσφιλούς φιλίας, μιας αγάπης για τους ίδιους εσώτερους ήχους.. Τι περισσότερο να πω! σ΄ένα μικρό πήδημα του νερού κι ένα μεγάλο τράνταγμα της καρδιάς μου...
ένα πελώριο ΄ευχαριστώ΄ να δέσει με την αλμύρα... Δική σας, Υιώτα ΝΥ
2 σχόλια:
... η δική μου σιωπή
έφτασε να δωθεί και να δεθεί με τον αγαπημένο φλοίσβο... έναν ήχο προσφιλή από μια θάλασσα που ενώνεται μέσω μιας προσφιλούς φιλίας, μιας αγάπης για τους ίδιους εσώτερους ήχους..
Τι περισσότερο να πω!
σ΄ένα μικρό πήδημα του νερού
κι ένα μεγάλο τράνταγμα
της καρδιάς μου...
ένα πελώριο ΄ευχαριστώ΄
να δέσει με την αλμύρα...
Δική σας,
Υιώτα
ΝΥ
Ένα ψυχής ποίημα και το σχόλιό σου, Γιώτα μου!
Σας "κουβαλάω" μέσα μου, πάνω μου.
Το ξέρετε όλοι σας!
Δημοσίευση σχολίου